بررسی آزمایش های انتقال فرستنده های VLF فعال بین دو فضاپیمای DSX و VPM
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: اولین کنفرانس ملی مطالعات و تحقیقات نوین در مهندسی عمران، معماری و شهرسازی ایران
- کد COI اختصاصی: CIVILCONFE01_026
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 107
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی (و مدرس دانشگاه ها)، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی برق مخابرات، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
چکیده
این مطالعه، نتایج حاصل از اتصالات خط میدان مغناطیسی بین ماهواره آزمایش های علمی و نمایشی در مدار متوسط زمین و ماهواره VLF Propagation Mapper در مدار پایین زمین را ارائه می کند. DSX در فرکانس های بسیار پایین به سمت VPM که مجهز به آنتن میدان الکتریکی دوقطبی تک محوری بود، هنگامی که دو فضاپیما از نزدیکی یک خط میدان مغناطیسی عبور می کردند، ارسال می شد. VPM سیگنال های DSX را در هیچ یک از آزمایش های پیوندی که تلاش کردند، مشاهده نکرد؛ بنابراین، هدف این مطالعه، توضیح این است که چرا سیگنال های DSX دریافت نمی شوند؛ توضیحات عبارتند از: i) توان پیش بینی شده در LEO از انتقال های DSX برای VPM بسیار کم بود؛ ii) مسیر VPM به دلیل مسیرهای پرتو متمرکزی که به LEO می رسند، «نقطه» با بالاترین شدت را از دست داد؛ یا iii) پرتوها قبل از رسیدن به VPM منعکس می شوند؛ ترکیب های مختلفی از این توضیحات یافت می شود؛ در اینجا تحلیل ردیابی پرتو برای هر رویداد پیوندی برای پیش بینی توزیع توان و زوایای نرمال موج در مجاورت VPM در ارتفاعات LEO ارائه می شود؛ قابل درک است که برای ارسال های فرکانس پایین (زیر ۴ کیلوهرتز)، تقریبا همه پرتوها قبل از رسیدن به LEO منعکس می شوند و در نتیجه، دامنه های کم در LEO ایجاد می شود؛ برای انتقال با فرکانس متوسط و بالا (به ترتیب ۸ کیلوهرتز و ۲۸ کیلوهرتز)، توان در LEO بالاتر از آستانه نویز گیرنده VPM است (بین µV/m ۵ و µV/m۱).در مقاله های مبنایی، امواج از نه فرستنده اصلی زمینی با فرکانس VLF از منابع خود تا ارتفاع ۶۶۰ کیلومتری با یک کد تمام موج مدل سازی شده اند که به طور قابل اعتمادی میرایی ترانزیونوسفر را درمان نموده و سپس پرتو و توان را در سراسر پلاسما کره ردیابی کردند؛ سوت های تولید شده توسط رعد و برق، که قبلا در ارتفاع ۶۶۰ کیلومتری مدل سازی شده اند، در سراسر پلاسماکره نیز با پرتو و نیرو ردیابی شده اند. پروفیل های حاصل از میدان های الکتریکی و مغناطیسی، از جمله، زوایای معمول موج، با مقدار L سازماندهی شده اند. دو نسخه از یک مدل چگالی پلاسماسفری واقعی استفاده شده و انتشار مجرای و همچنین غیر مجرای درمان شده است؛ نتیجه می گیریم که راندمان آنتن و مدل پلاسماسفر در تعیین توان پیش بینی شده در LEO حیاتی هستند و همچنین دو منبع مهم عدم قطعیت هستند که می توانند اختلاف ظاهری بین دامنه های پیش بینی شده و مشاهدات VPM را توضیح دهندکلیدواژه ها
فرستنده VLF، توزیع توان موج، توان LEO، میدان الکتریکی دوقطبی، DSX فرکانس پایین، موج، پرتو، فضاپیماهای DSX و VPMمقالات مرتبط جدید
- ارزیابی ترافیک منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی (مطالعه موردی:دروازه جنوبی)
- تحلیلی بر ارائه مدلی راهبردی جهت سنجش توسعه پایدار در شهرها (مطالعه موردی شهر مشهد)
- مروری بر بررسی وضعیت پیاده راه خیابان علم الهدی شهر رشت ( استان گیلان – ایران )
- عوامل تاثیر گذار بر ساختمان های مسکونی در دوره قاجار نمونه موردی خانه معتضدالدوله وزیری
- مروری بر اصلاح قیر توسط خاکسترهای مختلف زیست توده
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.