بررسی معماری بومی خانه های ایرانی با تاکید بر برخی از عناصر پایداری در اقلیم گرم و خشک

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: نهمین همایش علمی پژوهشی توسعه و ترویج علوم معماری و شهرسازی ایران
  • کد COI اختصاصی: UMCONF09_069
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 86
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

کسری محبوب حسینی

دانشجوی کارشناسی پیوسته، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران شرق، گروه معماری

لیلا پوراحمد

مدرس، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران شرق، گروه معماری

چکیده

معروف ترین و پرکاربردترین مولفه ای که در خانه های بومی ایرانی به چشم می خورد، استفاده فراوان و درست آنها از عنصر بادگیرو حیاط مرکزی است. معماران ایرانی با عنایت به طرز کار این عناصر بناها را با جهت گیری و استفاده از حیاط مرکزی خود و بهره گیریاز بادگیر فضاهای داخلی خانه ها را از شرایط نا مساعد و بادهای نامطلوب خارج حفظ کردهاند. آنها با بکارگیری بادگیرها، از بادهایمطلوب جهت بهبود شرایط محیطی و تهویه مناسب برای فضاهای داخلی بهره بردند و با ادغام بادگیر و حوض های آب در مسیر جریانباد تا حد قابل توجهی در افزایش رطوبت محیطی موثر واقع شدند. این امر که از اصول ساخت شهرهای اقلیم گرم و خشک محسوبمیشود، ضمن تامین هوای خنک و مطبوع برای سکونتگاهای بومی مناصق گرم نقش مهمی در تعامل بین اعضای خانواده و ایجادمحیطی صمیمی ایفا میکرد. از این رو معماری بومی ایرانی به عنوان بخشی از میراث معماری کشور عزیزمان قلمداد می شود، درتبیین ویژگی های فرهنگی، جغرافیایی و اقلیمی منطقه گرم و خشک گامی موثر برداشته است. چرا که معماران بومی با در نظر داشتنویژگی های اقلیمی و با ارائه شیوه های صحیح، توانسته اند شرایط سخت زندگی را در این اقلیم کاهش دهند.

کلیدواژه ها

معماری بومی، معماری پایدار، حیاط مرکزی، بادگیر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.