"شالو و منگشت" منطقه ای حفاظت شده در دل دریاچه سد کارون
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: نشریه طبیعت ایران، دوره: 5، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_IRNAT-5-3_010
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 400
نویسندگان
استادیار، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اهواز، ایران
چکیده
منطقه حفاظت شده شالو و منگشت با وسعتی معادل ۱۲۵۵۳ هکتار واقع در ناحیه ایران- تورانی (بخش زاگرسی)، در شمال شهرستان ایذه، بخش دهدز و در موقعیت جغرافیایی ۵۰ درجه و ۱۵ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۴۰ دقیقه طول شرقی و ۳۱ درجه ۳۵ دقیقه تا ۳۱ درجه و ۴۵ دقیقه عرض شمالی است. تاکنون قریب به ۳۰۰ گونه متعلق به ۵۰ تیره از این منطقه جمع آوری و شناسایی شده است. پوشش جنگلی منطقه با غالبیت گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) به همراه گونه های زالزالک (Crataegus aronia (L.) Bosc.) ex DC.)، بنه Pistacia atlantica Desf.. ، کیکم (Acer monspessulanum L. subsp.cinerascens (Boiss.) Yaltirik)، شیرخشت (Cotoneaster nummularius Fisch. & Mey.) سیمای عمومی منطقه را تشکیل می دهد. این منطقه بستر تعداد ۹ گونه انحصاری (اندمیک) ایران است. بهره برداری بی رویه از منابع طبیعی بخصوص شدت چرای دام و تغییر کاربری اراضی، شکار و صید جانوران بومی بویژه پرندگان، توسعه باغها و زمین های کشاورزی، ساخت و ساز ویلا و منازل مسکونی، در حاشیه منطقه می تواند در بلندمدت عامل تهدیدی جدی برای این ناحیه شود. منطقه حفاظت شده شالو و منگشت بستر رویش گونه های دارویی و خوراکی متعددی است. متاسفانه جمعیت بعضی از این گیاهان مانند چویل، جاشیر، کلوس (در کوه قارون)، مورد معطر، آویشن و برخی گونه های پیازی به دلیل برداشت محلی، به شدت درحال کاهش است.کلیدواژه ها
خوزستان, زاگرس, فلور, آبشار شیوند, بلوط ایرانیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.