بازخوانی منابع شناخت «معروف و منکر» در فقه و قانون
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: مجله تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دوره: 51، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JJFIGHL-51-2_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 68
نویسندگان
دانشیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
چکیده
معروفها و منکرها میتوانند اخلاقی، فقهی و حقوقی (قانونی) باشند و هر یک با ملاکهای خاص خود، مورد شناسایی قرار گیرند. در باره منابع شناخت آنها نیز دیدگاه های مختلفی در میان صاحبنظران وجود دارد. مساله اصلی در این مقاله این است که منابع شناسایی معروفها و منکرهای فقهی و حقوقی چیست. این مقاله با بررسی پنج نظریه، از نظریهای دفاع میکند که معروف و منکر فقهی را از معروف و منکر قانونی تفکیک میکند؛ زیرا منابع شناخت معروف و منکر فقهی، شرع و عقلاند، ولی اگر معروفها و منکرهای فقهی بخواهند مبنای امر و نهی دیگران قرارگیرند، صرفا معروف و منکرهای فقهیای مدنظر خواهند بود که درباره آنها اتفاق نظر باشد. اما راه های شناخت معروف و منکر قانونی، آن دسته از احکام شرعی است که در قالب قوانین و مقررات به تصویب رسیده باشند.کلیدواژه ها
معروف و منکر حقوقی, معروف و منکر فقهی, معروف و منکر لغوی, منابع شناخت معروف و منکراطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.