مقایسه اثر تمرین تناوبی با شدت زیاد و متوسط بر سطوح سرمی آیریزین و عامل نروتروفیک مشتق از مغز در دانشجویان پسر مبتلا به چاقی
عنوان مقاله: مقایسه اثر تمرین تناوبی با شدت زیاد و متوسط بر سطوح سرمی آیریزین و عامل نروتروفیک مشتق از مغز در دانشجویان پسر مبتلا به چاقی
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-27-5_006
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_FEYZ-27-5_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید عادل میری - Department of Physical Education and Sport Sciences, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
صادق عبدالهی - Department of Physical Education and Sport Sciences, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
مونا عبدالحمید طهرانی - Department of Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Omidiyeh Branch, Omidiyeh, Iran
الهام دهقان - Department of Physical Education and Sport Sciences, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
خلاصه مقاله:
سید عادل میری - Department of Physical Education and Sport Sciences, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
صادق عبدالهی - Department of Physical Education and Sport Sciences, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
مونا عبدالحمید طهرانی - Department of Physical Education and Sports Sciences, Islamic Azad University, Omidiyeh Branch, Omidiyeh, Iran
الهام دهقان - Department of Physical Education and Sport Sciences, Bushehr Branch, Islamic Azad University, Bushehr, Iran
زمینه و هدف: چاقی پدیده ای چند عاملی است که می تواند با ایجاد اختلالات متابولیکی، سلامتی افراد را به خطر بیاندازد. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر تمرین تناوبی با شدت زیاد و متوسط بر سطوح سرمی آیریزین و عامل نروتروفیک مشتق از مغز در دانشجویان پسر مبتلا به چاقی بود.
روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۳۰ نفر از دانشجویان پسر چاق با دامنه سنی ۲۸ تا ۳۸ سال و BMI بالاتر از ۳۰، بطور تصادفی در ۳ گروه ۱۰ نفری شامل تمرین تناوبی شدید، تمرین تناوبی با شدت متوسط و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه اجرا شد. شاخص های آیریزین و BDNF در حالت ۱۲ ساعت ناشتا، ۲۴ ساعت قبل و بعد از اجرای تحقیق اندازهگیری شدند.
یافته ها: سطوح آیریزین در گروه تمرین تناوبی شدید (۰/۰۰۰۱>P، ۰/۳۴Es=) و گروه تمرین تناوبی شدت متوسط (۰/۰۰۰۱>P، ۰/۳۷Es=) با افزایش معنی دار همراه بود. در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی دار مشاهده نشد. همچنین سطوح BDNF در گروه تمرین تناوبی شدید (۰/۰۰۰۱>P، ۰/۵۳Es=) و گروه تمرین تناوبی شدت متوسط (۰/۰۰۰۱>P، ۰/۳۶Es=) افزایش معنی داری داشت. در مقایسه بین گروهی تفاوت معنیدار مشاهده نشد.
نتیجه گیری: احتمالا تمرین تناوبی با هر دو شدت زیاد و متوسط میتواند با اثرگذاری مطلوب بر شاخص های آیریزین و BDNF موجب بهبود وضعیت سلامتی افراد مبتلا به چاقی شود.
کلمات کلیدی: Interval training, High-intensity interval training (HIIT) training, Irisin, Brain Derived Neurotrophic Factor (BDNF), Obesity, تمرین اینتروال, تمرین HIIT, آیریزین, BDNF, چاقی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1858902/