طبیعت سیاه و شعر معاصر فارسی
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: فصلنامه نقد ادبی، دوره: 4، شماره: 13
- کد COI اختصاصی: JR_LCQFN-4-13_008
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 205
نویسندگان
student
payamenoor University
چکیده
طبیعت سیاه و شعر معاصر فارسی فاطمه کوپا محسن اسماعیلی چکیده: یکی از ویژگی های طبیعت گرایی شعر معاصر فارسی، توجه به جنبه هایی از طبیعت و جهان عینی است که به دلیل اشتمال بر فضاهایی نیمه روشن یا تاریک، مبهم، رازآمیز و ترسناک در خواننده تداعی گر ملالت، انزجار، تباهی، زوال و نیستی است. تصویرهایی از این دست در این پژوهش «طبیعت سیاه» نامیده می شود. روی آوردن به «طبیعت سیاه» معلول تحولات فلسفی، سیاسی اجتماعی و طرح اندیشه های نو در مباحث انسان شناسی و زیبایی شناسی دو قرن اخیر اروپاست. در نوشته حاضر ابتدا تاثیر هر یک از عوامل مذکور بر نگرش نوین طبیعت گرایانه شاعران مورد نقد و بررسی قرار می گیرد، آن گاه به چگونگی ظهور این پدیده در شعر فارسی پرداخته خواهد شد. اولین نمونه های توجه به طبیعت سیاه را می توان در عصر مشروطه و در اشعار میرزاده عشقی مشاهده نمود. در شعر نیما طبیعت سیاه تعمیق و گسترش می یابد و در دهه های بیست و سی سیاه ترین جلوه های طبیعت را در اشعار شاعرانی چون فریدون توللی و نصرت رحمانی می توان یافت. واژه های کلیدی: طبیعت گرایی؛ ارگانیسم پویا؛ زیبایی و والایی؛ شیءوارگی.کلیدواژه ها
Naturalism, Dynamic Organism, Beauty and Sublimity, Reification, ارگانیسم پویا, زیبایی و والایی, شیءوارگی, طبیعت گراییاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.