تاثیر ماده ۱۰ قانون مدنی در رفتار معاملاتی افراداز نقطه نظر عرف و حقوق

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: یازدهمین کنفرانس ملی پژوهش های نوین در تعلیم و تربیت، روانشناسی، فقه و حقوق و علوم اجتماعی
  • کد COI اختصاصی: ABUCONPA11_015
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 744
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدطاها کربلائی رحیم

دانشجوی دکتری گروه حقوق خصوصی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

محمد روحانی مقدم

دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

چکیده

با بررسی رفتار معاملاتی افراد در می یابیم که گاهی متعاملین نمی خواهند اصول حاکم بر قرارداد خود را در چارچوب برخی عقود معین قرار دهند؛ دلیل این امر آن است که در چنین حالتی در صورت رجوع به محاکم قضایی، دستگاه قضایی با مواردی که در قانون نسبت به هر عقدی معین شده مواجه می گردد و بر اساس آن اقدام به صدور رای می نماید؛ بنابراین قانون مدنی با نگارش ماده ۱۰ راه را برای افرادی که نمی خواهند معاملات خود را با شاکله عقود معین شکل دهند هموار کرده است. با توجه به اهمیت ماده ۱۰ قانون در این نویسه سعی کردیم تاثیر این ماده را که از ابتکارات نوین قانونگذاری کشور ماست بر رفتار معاملاتی افراد مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم که این ماده چه نقشی در شکل گیری قراردادهای خصوصی ایفا می کند. در این مقاله با روش کیفی (تحلیلی، توصیفی و مقایسه ای) و کتابخانه ای به بررسی این ماده که برگرفته از قاعده فقهی العقود تابعه للقصود و اصل حاکمیت اراده است و به تحلیل نقاط قوت و ضعف آن پرداختیم و در نهایت به این مهم رسیدیم که برای فهمیدن قصد واقعی طرفین در مواردی که نمی دانیم منظور متعاملین از انعقاد قرارداد دقیقا چه بوده ناچاریم به عرف رجوع کنیم و دریافتیم که اختیارات وسیعی که به افراد در انعقاد قرارداد ها داده شده باعث شده تا متعاملین با اندوخته هرچند ناچیز حقوقی خود دست به ابتکار عمل بزنند و با حفظ چهارچوب قواعد آمره و نظم عمومی و شرایط اساسی صحت معاملات ذکر شده در ماده ۱۹۰ قانون مدنی قراردادهایی منعقد کنند که در سیستم قانونگذاری کشورمان سابقه نداشته و همین امر باعث رشد و شکوفایی قواعد مربوط به اعمال حقوقی در کشورمان همچون قراردادهای صلح عمری، شرکت معاوضی(که در قانون مدنی ذکر نشده و براساس ماده ۱۰ شکل گرفته)و... گردیده است.

کلیدواژه ها

: قانون مدنی، ماده ۱۰، قراردادها، تراضی، عرف

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.