مطالعه اکولوژی زیستگاه های شاه میگو صخره ای Panulirus homarus (Linnaeus, ۱۷۵۸) در سواحل استان سیستان و بلوچستان به منظور استقرار سازه های زیستگاه مصنوعی جهت احیاء ذخایر
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: مجله بهره برداری و پرورش آبزیان، دوره: 12، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JAPU-12-2_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 241
نویسندگان
نویسنده مسئول، استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران.
دکتری بهداشت و بیماری های آبزیان، مرکز تحقیقات شیلاتی آب های دور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، چابهار، ایران.
چکیده
لابستر خاردار صخره ای یکی از سخت پوستان با ارزش اقتصادی دریای عمان می باشد و به دلیل صید بیش از حد در طی ده های اخیر ذخایر این آبزی کاهش یافته است. لزوم شناخت و مطالعه دقیق ویژگیهای اکولوژیک زیستگاههای شاه میگو به علت ارتباط با حضور یا عدم حضور لابستر و نیز با نحوه پراکنش آن ضروری به نظر می رسد. این مطالعه به منظور بررسی رابطه دانه بندی رسوبات بستر و بررسی فراوانی ماکروبنتوزها و فاکتورهای زیست محیطی بصورت فصلی در ۷ ترانسکت و ۲۸ ایستگاه در مناطق صخره ای سواحل رمین در شرق چابهار انجام گرفت. میانگین سالانه پارامترهای دما، شوری، کدورت، اسیدیته و کلروفیل منطقه مورد بررسی به ترتیب c◦۳۸/۲۶ ، psu۶۵/۳۶، FTU۵۹/۲ ، ۱/۸، µg/L ۸۶/۰ ثبت و در نقاط هم عمق توزیع یکسانی را نشان داد. نتایج به دست آمده از جداسازی ماکروبنتوزها نشان داد که گروههای غالب ماکروبنتوزی روزنه داران و پرتاران و در ایستگاه های عمیق ترانسکت T۳ می باشند. درصد دانه بندی رسوبات شامل ۹۳% رسوبات از نوع شنی و ماسه ای ۵% رسوبات از نوع گل و لای و ۲% رسوبات از نوع رس محاسبه گردید. با توجه به نتایج این تحقیق، بالاترین میزان درصد شن و ماسه رسوبات در ناحیه شرقی اسکله رمین می باشد و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب در آن منطقه برای عمق های مساوی ثابت می باشند و حداکثر فراوانی ماکرو بنتوزهای رسوبات زیستگاه در قسمت شرقی در فصل بهار و پاییز مشاهده گردید که عامل مناسبی جهت استقرار زیستگاه در منطقه می باشد.کلیدواژه ها
لابستر, زیستگاه مصنوعی, ماکروبنتوز, پارامترهای فیزیک و شیمیایی, دریای عماناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.