عزت شبانی - رزیدنت زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نیره خادم - استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محمدتقی شاکری - استاد گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: منجمد کردن رویان ها به صورت بالقوه بهترین راه برای افزایش میزان باروری برای زنان در معرض سندرم تحریک بیش از حد تخمدان و زنان در خطر از دست رفتن عملکرد تخمدان می­باشد. با توجه به اهمیت موضوع و پیشرفت های روزافزون در دنیا در زمینه جنین های فریز و بارداری، مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان باروری و عوامل موثر بر آن به دنبال انتقال جنین تازه و جنین منجمد شده در زنان تحت درمان با روش­های کمک باروری انجام شد. روش کار: این مطالعه هم گروهی طی سال­های ۸۹-۱۳۸۸ بر روی ۲۰۰ زن نابارور که جهت درمان ناباروری به مرکز ناباروری منتصریه مشهد مراجعه کرده و کاندید IVF/ICSI بودند، انجام شد. رویان های بیماران در گروه­های تازه یا منجمد برای انتقال به رحم مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۵/۱۱) و آزمون های کای اسکوئر، تی مستقل و کروسکال والیس استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از ۲۰۰ زن نابارور، ۸۰ نفر (۴۰%)اززنان باردار شدند که ۴۳ نفر (۴۳%) در گروه جنین تازه و ۳۷ نفر (۳۷%) در گروه جنین منجمد بودند که این تفاوت از نظر آماری معنادار نبود (۳۸/۰=p). علل ناباروری، تعداد سلول­های جنین و grading جنین­های انتقال یافته، عوارض زایمانی، نحوه انتقال جنین، تعداد جنین های حاصل از زایمان و ضخامت آندومتر بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت (۶۱/۰=p). تفاوت میانگین تعداد جنین­های منتقل شده در دو گروه معنادار بود (۰۵/۰>p) که این تفاوت پس از حذف زنان حامله نشده و انجام مقایسه در زنان حامله شده، دیگر معنادار نبود (۲۲/۰=p). نتیجه گیری: هیچ تفاوتی از نظر میزان حاملگی و عوارض بارداری بین دو گروه جنین های فریز و جنین های تازه وجود ندارد (۵۳/۰=p).

جنین تازه, جنین منجمد, روش­های کمک باروری