کبری بهمئی - دانشجوی کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مینا ایروانی - دکترای تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
پروانه موسوی - کارشناس ارشد مامایی، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
محمد حسین حقیقی زاده - کارشناس ارشد آمار حیاتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.

مقدمه: وضعیت­های اکسی پوت خلفی، شایع ترین نوع وضعیت های نامناسب اکسی پوت هستند. افزایش شدت درد مادر و همچنین افزایش نیاز به استفاده از بی حسی اپیدورال، یکی از عوارض این وضعیت می­باشد. وضعیت قرارگیری مادر در طول لیبر می­تواند شدت درد وی را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر وضعیت مادر در مرحله فعال زایمان بر شدت درد و رضایت مادر انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۹۶ بر روی ۱۸۰ زن نخست باردار با بارداری تک قلو و ترم و دارای جنین با وضعیت اکسی پوت خلفی که جهت انجام زایمان به زایشگاه شهرستان رامهرمز مراجعه نمودند، انجام شد. افراد به طور تصادفی در یکی از سه گروه وضعیت نیمه دمر (۴۵ نفر)، وضعیت سجده (۴۵ نفر) و وضعیت خوابیده به پشت (۹۰ نفر) قرار گرفتند. نیم ساعت بعد از تصادفی سازی تا زمان زایمان، تمام شرکت کنندگان به طور متناوب (۳۰-۱۵ دقیقه در هر ساعت) در وضعیت­های تعریف شده قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها در این مطالعه شامل معیار دیداری سنجش درد و فرم ثبت مشاهدات و معاینات بود. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۴) و آزمون های کای دو و آنووا انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین شدت درد لیبر در گروه­های مورد مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (۰۰۱/۰>p). همچنین میزان رضایت مادر در گروه­های مداخله در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (۰۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: وضعیت­های نیمه دمر و سجده مادر دارای جنین با وضعیت اکسی پوت خلفی در طول فاز فعال زایمان و مرحله دوم زایمان در کاهش درد لیبر و افزایش رضایت مادر سودمند است.

درد زایمان, رضایت مادر, وضعیت سجده, وضعیت نیمه دمر