بررسی تطبیقی شرح ابن ابی الحدید و منهاج البراعه در موضوع امامت و ولایت
- سال انتشار: 1402
- محل انتشار: اولین همایش ملی آینده پژوهی در فقه، حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: FJLSLP01_089
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 130
نویسندگان
کارشناسی ارشد علوم قرآنی
کارشناسی الهیات
چکیده
در مطالعه حاضر ولایت و امامت از دو شرح ابن ابی الحدید و منهاج البراعه میرزا حبیب اله خویی بررسی شدهاست. ابن ابی الحدید دانشمندی سنی و با تفکری معتزلی است که سعی کرده است تا مطالب تاریخی را به صورت مستدل و منطقی بیان کند، این در حالی است که مرحوم خویی قائل به اصول ومبانی شیعه در باب امامت هست و در حوزه ی دلایل عقلی ایشان به اثبات اصل معصوم بودن امام و شخص علی (علیه السلام)، وجوب منصوص بودن امامت علی (علیه السلام)، سبقت در اسلام، اقامهی نماز، و بیعت، مساله علم، زهد تقوا شجاعت و دیگر مسائلی که از ویژگیهای بارز امیرالمومنین است میپردازد. دوشارح در بعضی مباحث فقه الحدیثی و آثار تاریخی مشترک هستند . اما ابن ابی الحدید در بسیاری از موارد برداشت هایی از آنها کرده و یا آنها را به طریقی تاویل نموده است که مقبول میرزا حبیب الاله خویی نیست و به همین دلیل در رد و نقد او به بحث میپردازد. خویی درصدد اثبات تناقض گویی و بیهوده گویی در کلام ابن ابی الحدید است. وی در رد ابن ابی الحدید به دلایل عقلی و نقلی استناد میکند. در ادله ی نقلی به آیات قرآن کریم از جمله ی آیه ی ولایت، اطاعت و ابلاغ استناد میکند و به اثبات اصل امامت و نص بر امیرالمومنین علی (علیه السلام) می پردازد. به طور کلی ابن ابی الحدید مبانی واصول شیعه را در باب امامت نمی پذیرد وقبول ندارد که پیامبر بر امامت وخلافت علی (ع) تنصیص فرموده است.کلیدواژه ها
امامت، ولایت، شیعه و سنی، ابن ابی الحدید، میرزا حبیب الله خوییمقالات مرتبط جدید
- همیاری مردمی و کمک های مومنانه ارتش جمهوری اسلامی ایران در بحران های عمومی
- نقش مدیریت دفاعی راهبردی بر ارتقای سرمایه های انسانی در ارتش جمهوری اسلامی ایران
- توسعه پدافند غیرعامل تیپ های متحرک هجومی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدهای نوپدید نظامی
- نگاهی تحلیلی به گفتمان تعالی سازمانی از طریق بهبود عملکرد سرمایه های انسانی در ارتش جمهوری اسلامی ایران
- تحلیل گفتمان و بیانات فرماندهی معظم کل قوا (مد ظله) در سلسله دیدارهای ۱۹ بهمن (مطالعه موردی، ۱۳۹۱ه.ش - ۱۴۰۱ه.ش)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.