حمیدرضا آراسته - دکتری مدیریت آموزش عالی، دانکشده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تر
حسینعلی جاهد - دانجوی دکتری مدیریت آموزش عال، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقا

در عصر حاضر مراکز آموزش عالی با چالش ها و شرایط خاصی مواجه هستند که آنها را متمایل به رقابت، ریسک پذیری، استقلال طلبی، افزایش قابلیت ها و پاسخگویی به محیط خود می کند. بررسی ساختار دانشگاههای کشور نشان دهنده وجود الگوی ساختاری متمرکز در آنها است. این مسئله باعث شده است دانشگاهها به یک سیر نزولی در بهره وری سازمانی مبتلا شوند. در پاسخ به این شرایط، دانشگاهها از دهه 1390 به بعد به فعالیت های کارآفرینانه تمایل بیشتری پیدا کرده اند و می توان نمونه هایی از موفقیت طرح های کارآفرینانه را مانند آنچه در تجارت و صنعت رخ داده است در دانشگاهها مشاهده کرد. برای تحقق کارآفرینی دانشگاهی و توسعه دانشگاههای کارآفرین به ابزارها و بسترهای مختلفی نیاز است. یکی از بسترهای مناسب برای تحقق کارآفرینی، وجود ساختار سازمانی منطبق با فعالیتهای کارآفرینی است. در این مقاله با بررسی منابع علمی مختلف و پژوهش های پیشین، ویژگی های ساختار سازمان کارآفرین با تأکید بر دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی بررسی شده است. از جمله این ویژگی ها غیر رسمی بودن، نداشتن پیچیدگی، عدم تمرکز و وجود شبکه های ارتباط دانش محور در دانشگاهها است که با سازمان های بیرونی، دانش آموختگان و کارآفرینان تعامل مستمر و رابطه هم افزایی دارند. با توجه به این ویژگی ها پیشنهادهایی برای ایجاد یا اصلاح ساختار سازمانی دانشگاهها در جهت انطباق آن با سازمان کارآفرین ارائه شده است.

آموزش عالی، کارآفرینی، ساختار سازمانی، دانشگاه کارآفرین