خیانت در امانت به مثابه جرمی کهن در متون داستانی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: یازدهمین کنفرانس بین المللی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در ایران
- کد COI اختصاصی: ICMHSR11_242
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 241
نویسندگان
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرمشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
ادبیات و حقوق پیوندی ناگسستنی دارند، و به نوعی می توان رابطه این دو را عموم و خصوص من وجه منطقی دانست . بدین سانکه هردو حکایت از حوادث و رفتار انسانی دارند. یکی آن را به شیوه هنرمندانه آراسته و بیان می کند، دیگری آن را به سامانمی نماید. ادبیات، بیانگر شیوه زندگی و باور مردمان عصر نویسنده است و قانون، نشان از هنجارهای جامعه دارد و قانون متعالی ،قانونی ااست که با عرف جامعه هم سو باشد. در غیر این صورت قانونی متروک بوده و موجب قانونگریزی است . از این رو است که توجه به ضرورت بومی سازی علوم انسانی ، بررسی و به کاربردن آیین پیشینیان در جامعه امروزی بایسته می نماید. بررسی پدیدههای حقوقی در زمینه حقوق کیفری ، حقوق خصوصی و حقوق عمومی ، در ادبیات به عنوان نمادی از عرف جامعه ، مسبوقبه سابقه است . نوشتار پیش رو، به شیوه توصیفی تحلیلی و با روش کتابخانه ای خیانت در امانت را در متون کهن داستانی ، کلیله و دمنه ، مرزبان نامه ، قابوسنامه و گلستان به عنوان آثار فاخر ایرانی بررسی نموده است . سرانجام، بهره مندی از دریافت های آثارادبی در شیوه های جرمانگاری و مجازات این جرم، پیشنهاد می شود.کلیدواژه ها
امانت ، امانتداری ، ادبیات، عرف ، حقوق، خیانت در امانتمقالات مرتبط جدید
- انواع روش های ساخت و ارزیابی ریسک در پروژه های ساختمانی
- بررسی عوامل موثر بر بهبود دانش برنامه ریزی و محتوایی معلمان
- واکاوی اصول و مبانی فلسفی مشاوره گروهی بر اساس مولفه های تربیت بر اساس اصول روانشناسی
- نقش محافظتی انعطاف پذیری روان شناختی از نوجوانان در برابر آشفتگی روان شناختی
- بررسی تاثیر فضای ظاهری محیط آموزش در بالا بردن سطح کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.