اثر هشت هفته تمرین مقاومتی پیش رونده بر توانایی راه رفتن، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
عنوان مقاله: اثر هشت هفته تمرین مقاومتی پیش رونده بر توانایی راه رفتن، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-27_008
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-27_008
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
بیان فیاضی - دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
کمال رنجبر - استادیار، فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس ، بندرعباس، ایران
علی یاور عزیزپور - کارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران
خلاصه مقاله:
بیان فیاضی - دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
کمال رنجبر - استادیار، فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس ، بندرعباس، ایران
علی یاور عزیزپور - کارشناس ارشد، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران
مقدمه و هدف: تمرین ورزشی یک راهکار موثر در درمان بیماری MS محسوب می شود. در این مطالعه، به بررسی تاثیر تمرین مقاومتی فزاینده بر میزان خستگی، توانایی راه رفتن و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به MS پرداخته شد.مواد و روش ها: ۱۶ نفر از زنان مبتلا به MS در این پژوهش شرکت کردند. این افراد به طور تصادفی در دو گروه شاهد (۸.۱۵±۳۲.۳۷ سال) و گروه آزمایش (۵.۳۷±۲۹.۷۱ سال) قرار گرفتند. در گروه آزمایش فعالیت مقاومتی فزاینده به مدت ۸ هفته اجرا شد. قبل و پس از برنامه تمرینی، سرعت راه رفتن، استقامت راه رفتن، خستگی و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری برای آنالیز آماری استفاده شد. سطح معناداری ۰.۰۵>P در نظر گرفته شد.یافته ها: توانایی سرعت و استقامت راه رفتن در گروه آزمایش نسبت به قبل از تمرین به طور معناداری افزایش یافت؛ اما، در گروه شاهد سرعت و استقامت راه رفتن نسبت به قبل کاهش معناداری یافت (۰.۰۴=P). از طرفی، کاهش معنادار خستگی در گروه آزمایش نسبت به قبل از تمرین نشان داده شد (۰.۰۰۱=P)؛ درحالی که خستگی در گروه شاهد نسبت به قبل به طور غیرمعناداری افزایش پیدا کرد (۰.۷۳=P). تمرینات مقاومتی موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به MS نسبت به قبل از تمرین شد (۰.۰۱=P)، این در حالی است که میزان کیفیت زندگی (۰.۰۴=P) گروه شاهد نسبت به قبل کاهش یافت (۰.۰۴=P). میزان کیفیت زندگی و خستگی در قبل و پس از مداخله تمرینی بین دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد، اما توانایی راه رفتن (سرعت و استقامت) پس از مداخله تمرینی در گروه آزمایش به طور معناداری بیشتر از گروه شاهد بود.بحث و نتیجه گیری: تمرین مقاومتی فزاینده با شدت متوسط می تواند منجر به افزایش توانایی راه رفتن، کاهش خستگی و در نهایت منجر به بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به MS می شود.
کلمات کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس, تمرینات مقاومتی, توانایی راه رفتن, کیفیت زندگی, سلامت روان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1666896/