نقد زیباشناسی بلاغی آرایه تکرار در غزلیات سعدی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی و پنجمین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: ISCV05_203
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 368
نویسندگان
مرتضی کریمی نیا مرتضی کریمی نیا
دکتری زبان و ادبیات فارسی و عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر همدان
انشجوی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر همدان
چکیده
مهمترین مباحث ادبی، مباحثی است که به میزان تاثیر و زیبایی آثار ادبی بپردازد. یکی از علوم ادبی که نقش بسیار موثری در شناخت و درک زیباییها و ظرافتهای سخن ادبی دارد، علم «بلاغت» است، که از قرن دوم هجری به مناسبت مساله اعجاز قرآن کریم در میان مسلمانان مطرح گردید و کتابهای متعددی در این باب نوشته شد. بلاغت به سه شاخهی معانی، بیان و بدیع تقسیم میشود. که در این میان علم ارزشمند بدیع با وجود ظرفیتهای فراوانی که برای تحلیل زیباشناختی سخن و کشف و دریافتهای دقیق و باریک زبانی و ادبی متون دارد، به دلایل مختلفی مورد بیتوجهی و بیمهری قرار گرفته است. زیباشناسی علم یا روشی است مبنی بر شناخت دلایل مخاطب پذیر بودن یک اثر هنری و نقد و تحلیل زوایای هنری آن. خواه این اثر هنری نقاشی، خطاطی و حکاکی باشد، خواه نویسندگی و شاعری در هرحوزهای باشد. در زیبایی شناسی شعر عناصر شکل، صورت و محتوا در ارتباط متقابل با یکدیگر قرار دارند. در نقد زیبایی شناختی شعر موزون و آهنگین بودن، صریح و گویا بودن اندیشه ساز و خیال پرداز بودن از عناصر اصلی است. در بلاغت امروز گونههای ظریف صناعت تکرار را از شگردهای موسیقایی سخن بر می شمارند. تکرار در دو بخش تکرار موسیقایی و تکرار معناشناختی قابل بررسی است. موسیقی تکرار از جنبه زیباشناختی شعر اهمیت فراوان دارد و در حقیقت همان موسیقی آواها، اصوات و الفاظ مسموع است که با جای گیری مناسب در سخن، گونههای موسیقی شعر را، از جمله موسیقی درونی، کناری و بیرونی، رقم می زند. در این پژوهش که با روش تحلیل و توصیفی انجام گرفته است برآنیم که به زیباشناسی بلاغی آرایه تکرار در غزلیات سعدی همراه با شواهد شعری بپردازیم. هدف اصلی از انجام این پژوهش تحلیل زیباشناسی بلاغی آرایه تکرار در غزلیات سعدی است.کلیدواژه ها
بلاغت، بدیع، زیباشناسی، تکرار، سعدیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.