پریسا سادات آشفته - دانشجوی دکتری /مهندسی منابع آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران.
علیرضا مساح بوانی - استادیار /پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران.

این تحقیق تاثیر پدیده تغییر اقلیم بر رواناب حوضه قرنقو در دوره ۲۰۳۹-۲۰۱۰ میلادی را با لحاظ نمودن عدم قطعیت مربوط به مدل های AOGCM۱ و سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای، بررسی می نماید. ابتدا مقادیر دما و بارش ماهانه هفت مدل AOGCM تحت سناریوهای A۲ و B۲ در دوره آتی و دوره پایه ۲۰۰۰-۱۹۷۱ برای حوضه، تهیه شده و سپس کوچک مقیاس شدند. نتایج نشان از کاهش بارندگی و افزایش دما در دوره آتی داشته، به طوری که دمای حوضه در دوره آتی برای سناریوی A۲ بین ۲/۰ تا ۳ و برای B۲ بین ۳/۰ تا ۴ درجه سانتی گراد نسبت به دوره پایه افزایش می یابد. همچنین حوضه در دوره آتی شاهد افزایش بارندگی برای فصل پاییز و کاهش آن برای فصل تابستان بوده و محدوده تغییرات بارش برای سناریوی A۲ بین ۹۳- تا ۱۳۹% و برای B۲ بین ۶۱- تا ۱۵۷% خواهد بود. برای دخالت عدم قطعیت مدل های AOGCM، این مدل ها وزن دهی شدند. با واسنجی مدل IHACRES  رابطه بارش رواناب ماهانه حوضه شبیه سازی شده و با استفاده از روش مونت کارلو تعداد ۲۰۰۰ نمونه از تابع توزیع احتمالاتی ماهانه دما و بارندگی کوچک مقیاس شده حوضه، تولید گردید. با معرفی این مقادیر به IHACRES، ۲۰۰۰ سری رواناب ماهانه در دوره آتی شبیه سازی گردید. نتایج نشان می دهند که متوسط رواناب سالانه دراز مدت در دوره آتی به میزان ۷۳/۱ برای A۲ و ۴۴/۰ متر مکعب بر ثانیه برای B۲ نسبت به دوره مشاهداتی افزایش نشان می دهد. این افزایش رواناب برای سناریو A۲ بیشتر از سناریوی B۲ خواهد بود.

تغییر اقلیم, عدم قطعیت, سناریوی انتشار, مونت کارلو, رواناب, حوضه قرنقو