بررسی قابلیت استفاده از ویژگی های سازندهای زمین شناسی برای اولویت بندی پروژه های آبخیزداری (مطالعه ی موردی: حوزه ی آبخیز چمران)

  • سال انتشار: 1391
  • محل انتشار: اولین همایش ملی بیابان (علوم، فنون و توسعه پایدار)
  • کد COI اختصاصی: DESERT01_370
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1331
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد میرزاوند

دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دا

علی محمدیان بهبهانی

عضوء هیئت علمیگروه مرتع و آبخیزداری،دانشگاه بهبهان

هدی قاسمیه

استادیار گروه آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کا

علی اکبر نظری سامانی

استادیار گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیع

چکیده

با توجه به اینکه مطالعات زمین شناسی نقش اساسی و بنیادی را در طرح های آبخیزداری ایفا می کنند، لازم است قبل از اجرای هر طرح آبخیزداری این مطالعات انجام شود و نتایج به دست آمده جهت موفقیت طرح ها به کار گرفته شود. در این پژوهش حوزه ی آبخیز چمران که در شمال شرق بهبهان واقع شده است، به عنوان منطقه ی مورد مطالعه در نظر گرفته شد. نحوه ی کار به این صورت بود که ابتدا نقشه های شیب، سازندهای زمین شناسی، مقاومت به فرسایش، واحد کاری، منابع آلوده کننده ی آب و شبکه ی هیدرولوژیکیبا استفاده از نرم افزارهای 9.3ArcGIS و 8.7ERDASIMAGINE تهیه گردید و مشخص شدکه سازندهای آسماری، گچساران و رسوبات کواترنری به ترتیب 50/62 و 28/39 و 20/99 درصد وسعت حوضه را تشکیل می دهند. بنابراین حساسیت به فرسایش در حوضه به خاطروسعت زیاد سازندهای گچساران و آسماری بالاست و سختی بالا و کیفیت پایین آب به خاطر وجود سازندهای آهکی آسماری و گچی گچساران است.نتایج حاصل از نقشه ی منابع قرضه نیز نشان دهنده ی وجود مقادیر فراوان واریزه های سازند آسماری بود که منبع مناسبی برای تهیه ی منابع قرضه ی مورد نیاز بندهای سنگی در حوضهاست.همچنین نتایج حاصل از ترسیم نمودار گل سرخی منطقه،روند اصلی شکستگی ها را به دلیل جنبش های گسل منطقه، شمال غربی – جنوب شرقی نشان داد که این امر باید در طراحی سازه ها مورد توجه قرار بگیرد.

کلیدواژه ها

حوزه ی آبخیز چمران، مقاومت به فرسایش، سازند آسماری، سازند گچساران، رسوبات کواترنری

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.