معرفی روشهای کشت گز شاهی(Tammarix aphylla) در مناطق دارای آبها و خاکهای نامتعارف
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: اولین همایش ملی بیابان (علوم، فنون و توسعه پایدار)
- کد COI اختصاصی: DESERT01_334
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 6860
نویسندگان
کارشناس ارشد مدیریت مناطق بیابانی- اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اس
کارشناس ارشد مدیریت مناطق بیابانی- اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اس
کارشناس ارشد آبخیزداری- اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان فارس
کارشناس ارشد شرکت طبیعیت سرسبز زاگرس
چکیده
استفاده از آبها و خاکهای نامتعارف که هم اکنون بر اساس معیارهای موجود، جزو آبها و خاکهای قابل مصرف در برنامه ریزی زراعی لحاظ نمی گردند، می تواند به عنوان یک منبع جدید در نظر گرفته شود و به استناد شرایط موجود، استفاده از این نوع آبها و خاکها اجتناب ناپذیر خواهد بود. گز شاهی که از درختان مناطق بیابانی به شما می رود و اغلب در خکهای فقیر تا شور و قلیای نواحی خشک می روید می تواند بعنوان بهترین گزینه برای کشت در این مناطق مورد استفاده قرار گیرد. هدف از اجرای طرح های گزکاری استفاده بهینه از آب های نا متعارف و خاک های شور و شور قلیا و وارد نمودن این منابع به چرخه تولید اقتصادی کشور، ایجاد پوشش درختی مناسب برای کاهش سرعت باد و جلوگیری از فرسایش خاک در مناطق گرمسیری و بیابانی می باشد. به منظور کاشت گز شاهی در منطق خشک آگاهی از وضعیت آب و خاک منطقه ضروری می باشد بنابراین در هر منطقه اجرایی 2 نمونه آّب(آب آبیاری و سفره زیرزمینی) و 4 نمونه خاک از اعماق(عمق های 20-0، 40-20، 80-40 و بیشتر از80سانتیمتر) برداشت و به آزمایشگاه فرستاده شد. در نهایت با توجه به وضعیت آب و خاک، وضعیت لایه غیرقابل نفوذ و وضعیت سنگ و سنگریزه اعماق 5 روش کاشت گز شاهی در مناطق دارای خاک شور یا آب شور معرفی گردید.این روش در 72 منطقه از استان فارس اجرا گردید. نتایج نشان داد، روش پنجم کاشت، 92% و روش اول کاشت 69% موفقیت د پی داشته است بدین ترتیب با کاربرد مدیریت خاص و اجرای تمهیدات و توصیه های مناسب می توان از آب یا خاکهای شور و کم تا بلا استفاده بهترین استفاده را نمود.کلیدواژه ها
کشت، مناطق بیابانی، آب و خاک نا مناسب(شور)، گزشاهی، استان فارسمقالات مرتبط جدید
- پایش مکانی خشکسالی با استفاده از شاخص VHI حاصل از داده های سنجنده MODIS - مطالعه موردی: استان تهران
- بررسی دلایل اقلیمی خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس با استفاده از اندازه گیری پارامترهای پهنا و ویژگی های آوندی حلقه های درختی
- طغیان آفات برگخوار نوظهور درختان و درختچه های جنگلی زاگرس شمالی و مرکزی: پیامد تغییرات آب و هوایی
- بانک آب: فرایندی جدید برای احیای حکمرانی آب در ایران
- بررسی تحقیقات خشکسالی در ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.