پایداری کشاورزی استراتژی بازدارنده بیابانی شدن اراضی کشاورزی
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: اولین همایش ملی بیابان (علوم، فنون و توسعه پایدار)
- کد COI اختصاصی: DESERT01_179
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1136
نویسندگان
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و
دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، استادیار گروه ترویج و آموزش کشاو
چکیده
آهنگ تند تخریب منابع طبیعی از یک سو و نیاز غیر قابل اجتناب انسان برای بهره برداری منابع طبیعی از سوی دیگر، بازگو کننده حقیقت روشنی است و آن برقراری توازن میان قابلیت‌های متنوع طبیعت و شیوه‌های تفکر و برخورد انسان با آنها است. براساس آمارهای اظهارشده در مجامع منابع طبیعی کشور هر ساله یک میلیون هکتاراز اراضی قابل استفاده کشور از بین می‌روند که این به معنای افزایش روند بیابانی شدن اراضی کشور است. نابودی پوشش گیاهی جنگلی و مرتعی و بی‌دفاع گذاشتن خاک در مواجهه با سیلاب و باد منجر به افزایش شدید فرسایش آبی و بادی در کشور شده است. افزایش سیل‌های مخرب و طوفان‌های شدید حاصل شیوه‌های نادرست بهره برداری از طبیعت است، که خود نیز نابسامانی‌ها و درماندگی‌های اجتماعی اقتصادی و اکولوژیکی دیگری را به‌دنبال دارد. توسعه و حفاظت باید در راستای یکدیگر و همزمان انجام گیرد تا بتوان توفیقی نسبی کسب نمود. مسایل عمده محیط زیست، توسعه شهر ها، افزایش جمعیت، مهاجرت‌های بی رویه، فرسایش خاک و عدم بکار گیری دانش توسعه پایدار، همگی عوامل هشدار دهنده برای جمعیت دنیا هستند. تحقیق در رویکردهای حمایتی از توسعه کشاورزی پایدار مانند حمایت از قیمت‌های بازار و حمایت از زمین و آب به جای حمایت از نهاده‌ها و اعلام یک سیاست ملی برای کشاورزی پایدار و اولویت دادن به پژوهش و توسعه می تواند راهگشا باشد.کلیدواژه ها
توسع پایدار، کشاورزی، بیابان زاییمقالات مرتبط جدید
- پایش مکانی خشکسالی با استفاده از شاخص VHI حاصل از داده های سنجنده MODIS - مطالعه موردی: استان تهران
- بررسی دلایل اقلیمی خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس با استفاده از اندازه گیری پارامترهای پهنا و ویژگی های آوندی حلقه های درختی
- طغیان آفات برگخوار نوظهور درختان و درختچه های جنگلی زاگرس شمالی و مرکزی: پیامد تغییرات آب و هوایی
- بانک آب: فرایندی جدید برای احیای حکمرانی آب در ایران
- بررسی تحقیقات خشکسالی در ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.