ارزیابی توان جدایه های ریزوسفری در انحلال Zn کم محول در شرایط درون شیشه ای و بررسی توانایی آنها در تامین Zn گیاه ذرت
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: مجله دانش کشاورزی و تولید پایدار، دوره: 32، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_SUST-32-3_012
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 425
نویسندگان
دکتری علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
استاد بیوتکنولوژی گیاهی، پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، تهران
چکیده
اهداف: در این پژوهش تاثیر باکتری های توانمند حل کننده روی بر تامین روی گیاه ذرت رقم سینگل کراس ۷۰۴ ارزیابی شد. مواد و روشها: جداسازی باکتری ها از ریزوسفرگیاهان ذرت، گندم و آفتابگردان در شهرهای مختلف استان آذربایجان شرقی انجام شد. آزمایش در دو فاز درون شیشه ای و گلخانه ای در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. یافتهها: در مجموع ۲۰ جدایه باکتریایی از ریزوسفر گیاهان مورد بررسی بدست آمد. در ارزیابی کیفی، نتایج نشان داد که جدایه ZP۱۳ در منبع فسفات روی، ZO۱۱ در منبع اکسید روی و ZC۱۰ در منبع کربنات روی با نسبت HD/CD به ترتیب ۷۴/۱، ۶۸/۱ و ۶۱/۱ دارای بیشترین توان انحلال بودند. در ارزیابی کمی انحلال روی نیز در فسفات روی جدایه ZP۱۳ با مقدار ۶۴/۲۴ میلی گرم بر لیتر، جدایه ZC۱۰ در کربنات روی با ۴۸/۱۹میلی گرم بر لیتر و جدایه ZO۱۱ در اکسید روی با مقدار ۵۴/۲۶ میلی گرم بر لیتر بیشترین توان انحلال را داشتند. جدایه های برتر روی در این آزمایش ZO۱۱ و ZO۱۴ بودند. دو جدایه ZO۱۱ و ZO۱۴ در مقایسه با تیمار شاهد منفی منجربه افزایش جذب روی به ترتیب ۷/۱۷۹ و ۳۷/۶۲ درصد در ریشه و ۱/۱۵۵ و ۶/۱۱۰ درصد در بخش هوایی گیاه ذرت شدند. شناسایی جدایه های ZO۱۱ و ZO۱۴ نشان داد که متعلق به Acinetobacter calcoaceticus و Agromyces italicus هستند. نتیجهگیری: طبق نتایج این آزمایش، می توان از پتانسیل باکتری های ریزوسفری گیاهان مختلف برای تامین عنصر روی مورد نیاز گیاهان بعنوان یک راهکار سالم و دوستدار محیط زیست بهره برد.کلیدواژه ها
باکتریهای حل کننده روی, سیدروفور, اسیدهای آلی, pH, ترکیبات رویاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.