طاهر علمی - Iran University of Medical Sciences
فاطمه حاجی علیانی - Iran University of Medical Sciences
محمدرضا اسدی - Iran University of Medical Sciences
فریبا اورج زاده - Tehran University of Medical Sciences
علی کلانتری حصاری - Tehran University of Medical Sciences
بهمن رحیمی اسبوئی - Mazandaran University of Medical Sciences
شیرزاد غلامی - دانشگاه علوم پزشکی مازندران

چکیده زمینه و هدف: با توجه به مقاومت انگل پلاسمودیوم عامل بیماری مالاریا نسبت به داروهای ضد مالاریایی، یافتن دارویی جایگزین برای درمان بیماران امری ضروری به­نظر می­آید. لذا مطالعه حاضر با هدف مطالعه اثر ضد مالاریایی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (Zingiber Officinale) در موش­های آلوده به پلاسمودیوم برگئی انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، ۴۰ سر موش به پلاسمودیوم برگئی آلوده شدند و طی چهار روز متوالی با غلظت­های ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰ و۲۵۰ میلی­گرم بر میلی­لیتر عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل مورد درمان قرار گرفتند. تست سمیت بر روی کبد و کلیه موش­ها انجام شد. در آخر داده­ها از لحاظ آماری با آزمون­های t زوجی و آنالیز واریانس یک­طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل در دوز درمانی ۲۵۰ میلی­گرم اثر مهاری ۶۲ درصدی بر رشد انگل در موش سوری داشت که از نظر آماری اختلاف آن با گروه کنترل معنی­دار بود (۰۵/۰>P). بیش­ترین میزان بقاء در موش­ها مربوط به غلظت ۲۵۰ میلی­گرم با میانگین ۲± ۲۴ روز بود که اختلاف آن نسبت به سایر گروه­های درمانی معنی­دار بود (۰۵/۰>P). مقایسه کبد و کلیه موش­ها با گروه کنترل منفی نشان داد عصاره فوق فاقد سمیت برای این ارگان­ها می­باشد (۰۷۱/۰P=). نتیجه­گیری: با توجه به تاثیر ۶۲ درصدی گیاه زنجبیل در درمان موش­های آلوده به پلاسمودیوم برگئی، تحقیقات بیشتر در زمینه استفاده از این گیاه در درمان انگل مالاریا با افزایش دوز درمانی و یا تهیه عصاره­های مختلف کلروفرمی و آبی آن پیشنهاد می­شود. واژه­های کلیدی: پلاسمودیوم برگئی، گیاه زنجبیل، عصاره هیدروالکلی، موش سوری

Plasmodium berghei, Ginger plant, Hydroalcoholic extract, Mice, پلاسمودیوم برگئی, گیاه زنجبیل, عصاره هیدروالکلی, موش سوری