کاربرد استصحاب در قوانین مدنی ایران
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: مجله مطالعات حقوق تطبیقی معاصر، دوره: 3، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_LAWT-3-4_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 527
نویسندگان
دانشیاردانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه مازندران
استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه مازندران
کارشناسی ارشد حقوق خصوصی
چکیده
چکیده در منابع فقهی، استصحاب از جهت مستصحب به دو دسته، استصحاب وجودی و عدمی تقسیم شده است. اکثر فقها هر دو نوع استصحاب را حجت دانسته و در موارد تردید بر اساس آنها اقدام نموده اند. در قوانین موضوعه ایران به صراحت به این دو نوع استصحاب اشاره نشده، لیکن در تدوین برخی از مواد قانونی تلویحا به این اصول اشاره و از آن الهام گرفته شده است. در این مقاله، کاربرد استصحاب وجودی و عدمی در قوانین مدنی (قانون مدنی و قانون آیین دادرسی مدنی) بررسی می شود.کلیدواژه ها
اصول عملیه, استصحاب وجودی, استصحاب عدمی, قانون مدنی, قانون آیین دادرسی مدنیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.