بررسی مبانی و مستندات «حبوه» در فقه امامیه و ضرورت اصلاح قانون مدنی
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: مجله مطالعات حقوق تطبیقی معاصر، دوره: 3، شماره: 5
- کد COI اختصاصی: JR_LAWT-3-5_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 377
نویسندگان
دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
چکیده
طبق نظر مشهور فقهای امامیه، لباس، شمشیر، انگشتر و قرآن پدر پس از فوت به پسر بزرگتر او تعلق دارد و سایرین از ارث آنها محروم هستند. مستند این محرومیت روایات وارده در این خصوص، و ادعای اجماع می باشد. در طرف مقابل، آیاتی از قرآن، نصیب تمام ورثه را در تمام ماترک اعلام می کنند و نافی هر گونه تبعیض میان ورثه نسبت به اموال برجای مانده از متوفی می باشند. روایات متعددی نیز در جهت موافقت با قرآن قابلیت استشهاد دارند. اجماع ادعایی به فرض تحقق آن، بر روایات وارده مبتنی و به اصطلاح مدرکی است. روایات وارده نیز مخالف با عموم و اطلاق کتاب بوده و با برخی روایات موافق با قرآن نیز در تعارض هستند. ادعای اجماع، شهرت و ضرورت مذهب نیز نمی تواند مویدی برای این حکم باشد. با عنایت به این دلایل پیشنهاد می گردد ماده ۹۱۵ از قانون مدنی حذف گردد.کلیدواژه ها
واژه های کلیدی: ارث, حبوه, اجماع, محرومیت, ترکه, ماده ۹۱۵ قانون مدنیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.