تاثیر یک دوره تله-اکسرسایز تنفسی- پایداری مرکزی بر عملکرد ریوی بهبود یافتگان ترخیص شده کووید- ۱۹

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: اولین همایش بین المللی تله مدیسین
  • کد COI اختصاصی: MEDMEM04_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 186
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد مشهدی

دانشجوی دکترای تخصصی، گروه آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

منصور صاحب الزمانی

استاد، گروه آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

عبدالحمید دانشجو

دانشیار، گروه آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

سیدحسن عادلی

دانشیار، فوق تخصص بیماریهای ریه، گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

چکیده

مقدمه: سندرم حاد تنفسی کووید- ۱۹ در سرتاسر جهان گسترش یافته است، عوارض و علائم ماندگار مختلفی از جمله اختلالاتمختلف جسمانی و روانی در بیماران ترخیص شده و بهبودیافته مشاهده شده است (۱). در حالی که تمام توجهات به تعدادفوتی ها یا تعداد بهبودیافتگان کووید- ۱۹ معطوف شده است، بحران دوم در حال ظهور است؛ یعنی چالش مدیریت اختلالاتمرتبط با بهبودیافتگان و ترخیص شدگان (۲). به علت وجود علائم ریوی ماندگار در بهبودیافتگان کووید-۱۹، بازتوانی ریویمی تواند به عنوان یک استراتژی برای این اختلالات در نظر گرفته شود (۳). هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمریناز راه دور تنفسی- پایداری مرکزی بر عملکرد ریوی بهبود یافتگان ترخیص شده کووید-۱۹ بود.مواد و روشها: تعداد ۳۰ بیمار ترخیص شده از بیمارستانهای شهر قم (میانگین سن ۱۰/۸۱±۴۷/۱۲) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت داشتند، که در نهایت ۲۷ نفر در دو گروه تجربی (۱۳ نفر) و شاهد (۱۴ نفر) این پژوهش را تکمیل کردند.گروه تمرین به مدت ۸ هفته تمرینات تنفسی- پایداری مرکزی را به صورت تله اکسرسایز انجام دادند. پیش و پس از اجرایبرنامه تمرینی، عملکرد ریه شامل شاخص های ظرفیت حیاتی اجباری (FVC)، حجم بازدمی اجباری اولین ثانیه (FEV۱) ونسبت FVC/FEV۱ در دو گروه توسط اسپیرومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تیمستقل و وابسته برای آمار پارامتریک و آزمون من ویتنی و ویلکاکسون برای آمار ناپارامتریک در نرم افزار SPSS۲۷ استفاده شد.نتایج: در گروه تجربی تفاوت معناداری در هر سه شاخص FEV۱, FVC و درصد FVC/FEV۱، در پیش و پس آزمونبود (p≤۰.۰۵) . در حالی که در هیچ کدام از شاخص های عملکرد ریوی گروه شاهد در پیش آزمون و پس آزمون تفاوتمعناداری مشاهده نشد (p> ۰.۰۵).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، در بحران حاصل از عوارض ماندگار جسمانی و روانی کووید-۱۹، تمرینات تنفسی-پایداری مرکزی به روش تله اکسرسایز میتواند به عنوان یک روش مفید در بازتوانی پساحاد ترخیص شدگان بهبودیافته ازبیماری کووید-۱۹، مورد استفاده قرار گیرد. پیشنهاد می شود از روش تله اکسرسایز برای بررسی تاثیر بازتوانی ورزشی بر دیگرعوارض ماندگار کووید-۱۹ در بهبود یافتگان و ترخیص شدگان از بیمارستان استفاده شود.

کلیدواژه ها

کووید- ۱۹، بازتوانی پساحاد، نجات یافتگان، تله اکسرسایز، عملکرد ریوی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.