شهرام سلیمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان،باشگ
محمد جواد کاظمینی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج،گروه عمران،کرج،ایران
زهرا مردانی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان،گروه عمران،زنجان،ایران

تونل سازی و احداث فضاهای زیرزمینی بهناچار باعث اعمال مقادیر مختلف ازجابجایی از تونل به سمت زمین می شود که منجر به نشست سطح زمین می شود یکی از عوامل اصلی برای به حداقل رساندن تاثیرات زیان آور احتمالی نشست زمین برروی سازه های موجود و محیط توانایی پیش بینی پروفیل نشست زمین می باشد درمقاله حاضر ضمن معرفی روشهای تجربی و تحلیلی براورد نشست از روشهای مذکور برای پیش بینی نشست زمین دراثر حفاری تونل خط 2 متروی کرج که به روش NATM(New Austrian Tunneling Method اجرا میش ود درکیلومتر 868+7 و مابین ایستگاه شهید آجرلوj و جهانشهر k استفاده شده و نتایج بدست آمده با یکدیگر و با مقدار نشست اندازه گیری شده توسط ایستگاه های ابزار دقیق مقایسه شده و دقت و اعتبار روشهای مورد استفاده برای محاسبه نشست درمقطع مورد مطالعه ارزیابی شده است

نشست سطحی، روشهای تجربی، روشهای تحلیلی، روش NATM، خط 2متروی کرج