شاهنامه خوانی و جایگاه شاهنامه در عصر صفویه
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: هشتمین کنفرانس بین المللی زبان، ادبیات، تاریخ و تمدن
- کد COI اختصاصی: ICLP08_095
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 803
نویسندگان
دانشجومعلم کارشناسی آموزش تاریخ،دانشگاه حکیم فردوسی البرز
دانشجومعلم کارشناسی آموزش تاریخ،دانشگاه حکیم فردوسی البرز
چکیده
دوره صفویان از دوره های درخشان شاهنامه خوانی در ایران محسوب گی شود و شاهان صفوی، نه تنها با شعر و ادبمخالفتی نداشتند؛ بلکه خود از مشوقان و حامیان شاعران بودند . شخص شاه اسماعیل اول، این اثر ارجمند را در کنارمذهب شیعه، به عنوان دومین عامل انسجام بخش اقوام ایرانی در نظر گرفت؛ چرا که شاه اسماعیل اول و جانشینانش،اولا خود را ایرانی؛ از نسل پادشاهان ایران باستان و جانشینان آنان می دانستند و شاهنامه را سند هویتی خویش قرار دادهبودند؛ ثانیا از نقش تاریخی شاهنامه در حفظ کیان ایران در طول تاریخ، در کنار مذهب شیعه، در نزد ایرانیان شیعهمذهب آگاه بودند؛ ثالثا در جنگ با عثمانی ها و ازبک ها، اشعار شاهنامه را به عنوان عامل روحیه بخش سربازان ایرانبه کار می بردند. از این رو، در نشر و گسترش شاهنامه کوشیدند و آن را گرامی داشتند.ما در این مقاله سعی کرده ایمکه اهمیت شاهنامه و شاهنامه خوانی را در میان مردم ایران و همچنین پادشاهان در دوره صفویه را به خوبی روشن سازیمو نقش آن را به عنوان عنصری موثر در قوت بخشیدن به هویت ملی ، پر رنگ تر جلوه دهیم .شاهنامه و شاهنامه خوانینشان میدهد که در کنار جنگ ها و ناملایمات دوره صفوی ، هنر و فرهنگ و حماسه ها چقدر دارای اهمیت بوده اندو همواره عنصری جدا ناپذیر از این ملت بوده اند.کلیدواژه ها
صفویان _ شاهنامه _ فردوسی_ ایران _ زبان فارسی_نقالی _ شاهنامه خوانیمقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.