حسن غریبی - استادیار روان شناسی، گروه علوم انسانی، دانشگاه پیام نور
یوسف ادیب - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز
اسکندر فتحی آذر - استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز
تورج هاشمی - دانشیار گروه روان شناسی، دانشگاه تبریز
رحیم بدری گرگری - دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز
زلیخا قلی زاده - استادیار گروه روان شناسی، دانشگاه کردستان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردی تفکر بر پرسشگری دانش آموزان پایه پنجم دبستان است. این پژوهش به صورت آزمایشی و با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل صورت گرفت. بدین منظور از بین دانش آموزان پنجم دبستان شهر سنندج ۸۰ نفر (۴۰ دختر و ۴۰ پسر) به عنوان نمونه آماری به صورت چند مرحله ای (خوشه ای + تصادفی) انتخاب شدند و پسران و دختران هر کدام به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۱۵ جلسه و هر جلسه یک ساعت آموزش تفکر دریافت نمودند. پرسشگری دانش آموزان هر دو گروه (آزمایش و کنترل) در دو مرحله پیش و پس از آموزش، با پرسش نامه چند بعدی MQOS بک و جی ساپ (۲۰۰۴) مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج بیانگر این است که آموزش تفکر تاثیر معنی داری بر افزایش پرسشگری دارد. پرسشگری می تواند توسط آموزش مستقیم تفکر در کلاس از طریق مشارکت آزمودنی ها در بحث ها و فعالیت های کلاسی و نیز رویارویی آنها با موقعیت های حیرت برانگیز و چالش زا افزایش یابد.

تفکر, پرسشگری, آموزش راهبردی تفکر, دانش آموزان, سنندج