تحلیل علایم وقوف سجاوندی در سوره کهف
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی مطالعات میان رشته علوم انسانی و اسلامی ایران
- کد COI اختصاصی: MAEICN07_028
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 561
نویسندگان
چکیده
علائم وقف سجاوندی که شامل علامت وقف لازم (م)، وقف مطلق (ط)، وقف جایز (ج)، وقف قبیح (لا) و وقف مرخص (ص) است، علاوه بر کاربردهایی که در تجوید و قرائت قرآن کریم دارند، نقش قابل ملاحظه ای را در فهم صحیح آیات الهی ایفا می کنند. پژوهش حاضر در صدد است با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، نقش علایم وقوف سجاوندی را در سوره»کهف« که سوره ای مکی و مشتمل بر آموزه های متنوعی همچون اصول سه گانه دینی اسلام یعنی توحید، معاد و نبوتبا بیان داستان های اصحاب گذشته است، بر فهم قرآن کریم مورد بررسی و واکاوی قرار دهد. بررسی ها نشان می دهدانواع ن شانه های وقف و ابتدا در این سوره با هدفی خاص، آیات این سوره را به گزاره هایی تقسیم بندی کرده ا ست که ملاحظه این علایم، می تواند به فهم صحیح آیات قرآن کریم، توجه شایانی نماید. به عنوان مثال با وقف نمودن بر آیاتی از سوره »کهف« که در آن ها از علامت وقف »لا« یا وقف قبیح استفاده شده، مقصودی ناقص از کلام خداوند متعال برداشت می شود که به فهم نادر ست منجر می گردد. نیز در برخی آیات این سوره علامت وقف جایز به کار رفته که در برابر این علامت ها یا می توان وقف کرد و جایز است وقف نکرد.کلیدواژه ها
وقوف سجاوندی، فهم قرآن، وقف و ابتدا، تفسیر.مقالات مرتبط جدید
- بررسی ویژگی ها و مولفه های روش تدریس فعال
- آموزش الهیات و نقش آن در کاهش تعصب دینی و تحلیل چگونگی نگرش دانشجویان امروزی به دین
- جستار عدالت از دیدگاه حضرت علی(ع) در نهج البلاغه
- بررسی مهم ترین نظام های اجرای برنامه درسی در آموزش و پرورش و تحلیل تاریخچه برنامه ریزی درسی در ایران
- بررسی نقش انگیزه بالای نو معلمان در علاقمندسازی دانش آموزان به یادگیری زبان عربی و تاثیر استفاده از شعر و داستان در آموزش این درس
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.