محمد معینی فر - استادیار گروه مذاهب کلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
لیلا عبدالهی - دانشجوی دکتری تفسیر تطبیقی، موسسه آموزش عالی فاطمه الزهرا، اصفهان، ایران
فاطمه سادات مشیریان - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قرآن و حدیث، قم، ایران
فاطمه عبدلی - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه قرآن و حدیث، قم، ایران

قسمت دوم آیه ۳۳ احزاب، معروف به آیه تطهیر، از آیاتی است که مجادله های کلامی بسیار به همراه داشته است. روایات فراوانی در فریقین گویای رابطه حدیث کساء با آیه تطهیر است و «اهل بیت» در آیه را مختص به خمسه طیبه می داند. «عصمت» از موضوعات اختلافی فریقین در شروط امام است. شریف مرتضی برخلاف قاضی عبدالجبار آیه تطهیر را برهان روشن عصمت امام می داند. پراکندگی و نایکسانی در استدلال های کلامی مفسر معتزلی ذیل آیه تطهیر، ادله ناکافی، نادیده گرفتن روایات معتبر در شان نزول آیه و تفاوت برداشت مفردات آیه از تلاش قاضی عبدالجبار برای اثبات مبانی اعتقادی اش در رد عصمت اهل بیت (ع) خبر می دهد. این نوشتار هم راستایی دیدگاه شریف مرتضای شیعی با قرآن را در دفاع از مکتب اهل بیت (ع) نشان می دهد و همچنین با بیان افتراق دیدگاه شیعه و معتزله در مبانی اعتقادی کلامی، مانند عصمت، نشان می دهد شیعه در این زمینه وامدار معتزله نبوده است.

آیه تطهیر, شریف مرتضی, عبدالجبار, عصمت, اهل بیت (ع)