اثر شرط بنایی عدم مهر بر وضعیت نکاح دائم
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: دومین کنفرانس ملی حقوق، فقه و فرهنگ
- کد COI اختصاصی: LAWJC02_023
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 148
نویسندگان
استادیار، گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد، دانشگاه الزهرا (س)
استادیار، گروه حقوق، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصاد، دانشگاه الزهرا (س)
دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه الزهرا (س)
چکیده
از جمله مسائل مهم در خصوص مهریه در نکاح دائم، مساله شروط ناظر بر مهر است. در قانون مدنی ایران حکم مربوط به عدم تعیین مهر و نیز شرط ضمنی مبنی بر عدم مهر بیان شده است. به این صورت که وجود چنین شرطی را صحیح ندانسته اما مسبب بطلان نکاح نیست.لکن سخنی از شرط تبانی بر عدم تعیین مهر به معنای شرطی که طرفین به هنگام ایجاب و قبول، هر چند به اشاره، نامی از آن نمی برند اما پیش از عقد نسبت به آن توافق کرده و عقد بر مبنای آن واقع می گردد، به میان نیامده است. از این رو قضات و حقوق دانان بایستی برای دریافت حکم مساله به آراء فقها مراجعه نمایند. عدم صراحت قانون گذار در بیان حکم موضوع و تفاوت آراء فقها با توجه به فروض مختلف مساله، ضرورت انجام پژوهشی را در پاسخ به این پرسش که حکم شرط تبانی بر عدم مهر در نکاح دائم در نظام حقوقی ایران و فقه امامیه چیست؟ را ایجاب نمود. در پاسخ به پرسش مذکور طی یک پژوهش اکتشافی توصیفی به بررسی موضوع پرداخته شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که در بین فقهاء در مورد صحت یا بطلان شرط بنایی و در خصوص تاثیر این شرط بر عقد اختلاف نظر وجود دارد . اکثر فقهای متاخر شرط تبانی را نافذ دانسته اند لکن در خصوص شرط تبانی بر عدم مهر حکمی در آراء ایشان ملاحظه نمی گردد. از این رو با توجه به مبانی نظری در خصوص بطلان شرط مهر ضمن عقد نکاح به بررسی حکم مساله پرداخته شد و اقوال و ضابطه ها بررسی و حکم مورد بحث تبیین گردیدکلیدواژه ها
شرط ضمنی ، شرط تبانی، شرط بنایی، مهر، نکاح دائممقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.