تبیین رویکرد سازه گرایی زیباگرایانه در تربیت اسلامی
عنوان مقاله: تبیین رویکرد سازه گرایی زیباگرایانه در تربیت اسلامی
شناسه ملی مقاله: JR_TARMF-1-3_002
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_TARMF-1-3_002
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
ام البنین حسین زاده - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، ساری، ایران
خلاصه مقاله:
ام البنین حسین زاده - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، ساری، ایران
هدف این پژوهش معرفی رویکرد سازهگرایی زیباگرایانه به عنوان رویکرد نوینی در حوزهی مطالعات تعلیم و تربیت اسلامی است. به این منظور و در ذیل معرفی این رویکرد، به بررسی گزارههای قرآن در باب تربیت، انسان و مفهوم زیبایی و دلالتهای آن در گزارههای مبنایی تربیت اسلامی پرداخته شده است. در فلسفهی اسلامی، تربیت به معنای ربوبی شدن یا خداگونگی و در قرآن، انسان نمایندهی خداوند در زمین و خدا صاحب نامهای زیبا، منشا زیبایی و دوستدار آن معرفی شده است. از این منظر، در قرآن کریم، زیبایی به اهداف غایی حیات انسان گره خورده است. نیل به زیبایی در قرآن، بالاترین مرتبهی کمال و دلیل آفرینش حیات و مرگ آدمی، آزمودن او از نظر میزان زیبایی اعمال او بیان شده است. بر اساس این نگاه ویژه و این جایگاه بنیادین است که تبیین گزارههای مبنایی مفهوم زیبایی در قرآن و دلالتهای آن در تعلیم و تربیت اسلامی از اهمیتی ویژهای برخوردار است. در راستای این هدف، در این پژوهش، با استفاده از سه روش تحلیل محتوای کیفی، تحلیل شبه استعلایی و تحلیل و تفسیر مفهومی، به تبیین رویکرد سازهگرایی زیباگرایانه، به عنوان یک رویکرد جدید در حوزهی مطالعات تعلیم و تربیت اسلامی پرداخته شده است. این ایده نتیجهی توسعهی رویکرد جدید سازهگرایی واقعگرایانه، در حوزهی مباحث مربوط به زیباییشناسی در آموزههای قرآن است. از این منظر و بر اساس آموزههای اسلام در قرآن، به لحاظ وجودشناسی، زیباییها در جهان، مستقل از ادراک و توجه آدمی وجود دارند. این پیشفرض، همچنین، شامل وجود خداوند به عنوان زیبایی مطلق میشود. از منظر معرفتشناسی، در ایدهی سازهگرایی زیباگرایانه، زیبایی امری قابل دستیابی، برخوردار از معیارهای قابل تعریف و بنابراین قابل انتقال و قابل تعلیم است. از منظر انسانشناسی، مهمترین بخش رویکرد سازهگرایی زیباگرایانه، خصیصهی عاملیت در انسان است که به عنوانی موجودی عامل، مختار و تصمیمگیرنده، قادر است به هدف نیل و تشبه به زیبایی مطلق، در حد موجودیت خود و در مسیر آن، بر حسب ادراک، احساس، زبان و بافت ویژهای که در آن زیست میکند، سازههای ذهنی خود را از آن زیبایی مطلق خلق کند و گام به گام به هدف نهایی آدمی که تشبه به زیبایی مطلق است نزدیکتر شود.
کلمات کلیدی: قرآن, انسان, زیبایی, تربیت اسلامی, سازه گرایی واقع گرایانه, سازه گرایی زیباگرایانه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1496838/