امکان سنجی تحقق جرم محاربه در فضای مجازی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: سومین کنفرانس ملی پدافند سایبری
- کد COI اختصاصی: CYBERM03_016
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 517
نویسندگان
دانشیار دانشگاه آزاد اسلام ی، واحد مراغه، گروه حقوق جزا و جرم شناس ی، مراغه، ایران
دانشجوی کارشناس ی ارشد حقوق جرا و جرم شناس ی شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، گروه حقوق، مراغه، ایران
چکیده
اصللی ترین خواسته هر ملت و جامعه ای از حاکمیت آن جامعه با هر نوع طرز تفکر و خط مشی فکری، امنیت و آسایش عمومیاست. ایجاد رعب و وحشت، سلب امنیت عمومی با استفاده از انواع سلاح ها اعم از سرد، گرم، شیمیایی و سلاح های امروزی(ساییری و اینترنتی) از جرائمی است که علیه امنیت جوامع و مردم بوده و در جمهوری اسلامی و ازنظر فقها و حقوقدانان از آنبه عنوان جرائم محاربه و ... یاد می شود. همچنین امروزه با گستر فضای مجازی برخی از این جرائم در بستر این فضا شکلمی گیرد این جرائم تفاوت های اساسی با جرائم سنتی ازلحاظ ماهیت و نوع جرم، دارند که نیاز به مطالعات بیشتر دارند که معلومگردد که این جرایم نیز از مصادیق محاربه است یا نه؟ در تحقیق حاضر سعی بر آن شده است که با استفاده از روش کتابخانه ای وبه شیوه توصیفی - تحلیلی موضوع حاضر را مورد مطالعه قرار دهیم و به این سوال که آیا امکان جرم محاربه در فضای مجازیوجود دارد یا نه؟ پاسخ دهیم در قانون مجازات اسلامی جرم محاربه مشروط به استفاده از سلاح گردیده، اما بخش عمده ارعاب وتهدیدات و اخلال در امنیت عمومی مردم از طریق غیر سلاح هم رخ می دهد. درآیات باب محاربه همچنین ادله نقلی دلیل خاصیبر اشتراط اخذ سلاح در محاربه به دست نمی آید. در برخی از روایات ائمه نیز قرایبی وجود دارد که سلاح شرط تحقق محاربهنیست. ظاهر این است که ملاک تحقق جرم محاربه وجود قهر و غلبه و سلب امنیت عمومی است؛ و این هدف به هر وسلیه ایصورت پذیرد به جرم محاربه صدق می نماید و استفاده از سلاح موضوعی ندارد؛ و به تیع آن قسم از تهدیدات و اخلال در امنیتعمومی مردم هرچند که به صورت اینترنتی و در فضای مجازی صورت پذیرد در شمار محاربه قرار می گیرد.کلیدواژه ها
فضای مجازی، سلاح، محاربه، جرائم اینترنیمقالات مرتبط جدید
- ماهیت مهریه از دیدگاه اسلام
- واکاوی و بررسی حکم ربا و حیله های فرار از ربا
- بررسی تطبیقی حریم خصوصی خانواده در فقه و حقوق ایران و حقوق بین الملل
- بررسی حدود و ثغور وقف امامیه بر سایر فرق و ادیان
- تببین و تشریح پدیده ربوی بودن معاملات و شروط مندرج در آن با بررسی موردی قرارداد مشارکت مدنی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.