اسقاط درک از دیدگاه فقه امامیه و حقوق مدنی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی و پنجمین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: ISCV05_115
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 464
نویسندگان
کار شناس ارشد فقه و حقوق معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
دکترای حقوق، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اسقاط درک از دیدگاه فقه امامیه و حقوق مدنی است. که مهم ترین احکام مرتبط باضمان درک از منظر فقه و متون موضوعه مورد بررسی و کنکاشی قرار گرفته است. قانون مدنی در مورد ضمان درک از دو مبنای متعارض پیروی کرده است چرا که در برخی از مواد این قانون، ضمان درک از آثار بیع صحیح شمرده شده است و در برخی دیگر از مواد، آن را (ضمان درک) از آثار بیع فاسد دانسته است. یافته اصلی این تحقیق آن است که اگر کسی برای عهده ثمن ضامن مشتری شود ضمانتش لازم است و در هرموردی که عقد بیع اساسا باطل باشد مانند این که معلوم شود مبیع، متعلق به دیگری است. طبق نظر برخی از فقها چنین ضمانتی صحیح است و برخی از فقها این ضمانت را صحیح نمیدانند زیرا سبب در هنگام قلع بنا ودرخت به وجود میآید و در زمان عقد وجود ندارد. ضمان درک همان گونه که درکتب فقهی مورد بحث قرارگرفته است عبارت است از این که در صورتی است که کسی ضمانت کند که از عهده ثمن برآیدمثلا کسی چیزی را میخرد و احتمال میدهد که مبیع یا برخی از آن مال کس دیگری باشد در این حالت کسی ضامن میشود و بگوید اگر مبیع، حق درآمد و معلوم شد که فروشنده مالک مبیع نبوده است و آن غیر راضی به معامله نشود یا خللی در بیع ظاهر شود و موجب بطلان آن گردد. من ضامن هستم تا ثمن را به تو (مشتری) برگردانم. ضمان عهده ثمن نیز به آن گفته میشود.کلیدواژه ها
ضمان درک، ضامن، بایع، مستحق للغیرمقالات مرتبط جدید
- همیاری مردمی و کمک های مومنانه ارتش جمهوری اسلامی ایران در بحران های عمومی
- نقش مدیریت دفاعی راهبردی بر ارتقای سرمایه های انسانی در ارتش جمهوری اسلامی ایران
- توسعه پدافند غیرعامل تیپ های متحرک هجومی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدهای نوپدید نظامی
- نگاهی تحلیلی به گفتمان تعالی سازمانی از طریق بهبود عملکرد سرمایه های انسانی در ارتش جمهوری اسلامی ایران
- تحلیل گفتمان و بیانات فرماندهی معظم کل قوا (مد ظله) در سلسله دیدارهای ۱۹ بهمن (مطالعه موردی، ۱۳۹۱ه.ش - ۱۴۰۱ه.ش)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.