آزادی و حدود آن در قوانین اساسی ایران و جهان

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی و پنجمین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
  • کد COI اختصاصی: ISCV05_050
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 548
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مسعود شکوهی

دانشجوی گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

سارا نعمت الهی

دانشجوی گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

مریم اسدی

فارغ التحصیل کارشناسی حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران

چکیده

آزادی از جمله حقوق اساسی و بنیادی در جامعه انسانی است که هر فرد به سبب انسان بودن مستحق آن است، به طوری که در تمام ادیان الهی و بسیاری از مذاهب بر آن تاکید شده است.در طول تاریخ و در تمدنهای گذشته، آزادی به عنوان یک دغدغه مهم اجتماعی محسوب میشد به طوری که تمام فلاسفه و دانشمندان علوم انسانی به نحوی بر آن تاکید داشته و بسیاری از نوشته ها و کتب و نظریه های آنها در حوزه علوم انسانی به آن اختصاص داشته یا به نوعی به آن مرتبط بوده است. اگر چه در دوران قبل از مدرنیته (زمانیکه هنوز قانون مدونی در جوامع وجود نداشت) با وجود اینکه نخبگان اجتماعی، مصلحان و کسانی که به نحوی در راستای تحقق حقوق فردی و اجتماعی تلاش میکردند و سعی بر نهادینه کردن این حقوق داشتند، هیچ قانون مدونی که مورد قبول همه مردم اعم از شهروندان و حاکمان باشد تدوین نشده بود اما به طور مستمر و فعال، آزادی به عنوان یک مطالبه بشری مطرح بود تا اینکه پس از تحولات اجتماعی بزرگ و ظهور دوران مدرنیته بخصوص پس از جنگهای جهانی اول و دوم موضوعی تحت عنوان قانون و حقوق گنجانده شده در آن مورد قبول جوامع بشری قرار گرفت که آزادی، شاه بیت تمام محتویات آن بود و تا جایی پیش رفت که این حق اساسی در اسناد عالی حقوقی بین المللی و نیز قوانین اساسی کشورهای جهان بر آن تاکید شده و هر کشور بنابر معیارهای حاکم بر آن جامعه به تعیین و تبیین جنبه های مختلف حق آزادی و چارچوب آن پرداخته است. مقاله پیش رو با تکیه بر اسناد عالی بین المللی از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر به بیان برخی از مهمترین آزادیهای بیان شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اشتراکات و انطباقات آن با قوانین اساسی سایر کشورهای جهان میپردازد.

کلیدواژه ها

آزادی، قانون اساسی، حقوق اساسی، حقوق بشر، حقوق تطبیقی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.