ساخت افزایشی :مروری بر مواد،روش ها،خواص،چالش های فعلی و افق های آینده در تولید ایمپلنت های بدن انسان در مهندسی بافت

  • سال انتشار: 1400
  • محل انتشار: پنجمین کنفرانس ملی مواد، متالورژی و معدن
  • کد COI اختصاصی: MCONF05_016
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 799
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

نرجس رمضانیان

دانشجوی کارشناسی،مهندسی مواد،دانشگاه فردوسی مشهد

سارا قدمگاهی

دانشجوی کارشناسی،مهندسی مواد،دانشگاه فردوسی مشهد

علی میرزایی

کارشناس ارشد،گروه متالوژی و مواد،دانشگاه فردوسی مشهد

احسان محمدی زهرانی

هیئت علمی،مهندسی مواد،دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

اخیرا استفاده از ایمپلنت های سازگار به عنوان جایگزین و یا مکمل جهت بهبود بافت های آسیب دیده،سبب شده است تا پژوهش گران به طور ویژه ای در این زمینه به تحقیق بپردازند.روش های مختلفی برای ساخت ایمپلنت ها عنوان شده است که هر کدام متناسب با هدف مورد انتظار به کار گرفته می شود.از روش های ریخته گری و متالوژی پودر به عنوان روش های سنتی تولید ایمپلنت ها یاد می شود که به دلیل دشواری تولید قطعات با طراحی پیچیده و نیز مشکلات ناشی تنش های باقیمانده در قطعات تولیدی،تا حدودی جای خود را به روش های ساخت افزایشی داده اند.روش های ساخت افزایشی،روش تولید قطعه بر اساس افزودن تدریجی مواد هستند.از فرایند های روش ساخت افزایشی می توان به تف جوشی،لیزری انتخابی،ذوب لیزری انتخابی،لایه نشانی مستقیم با فلز،ذوب با پرتو الکترونی،انتقال به جلو ناشی از لیزر،ساخت افزایشی انتشار اتمی،پاشش نانو ذرات،تزریق جوهر افشان چسب/پرینت سه بعدی و لایه نشانی با استفاده از توزیع مستقیم انرژی نام برد.این روش ها نسبت به روش سنتی مزایای همچون قاتبلیت تولید ایمپلنت ها ی فلزی با تخلخل کنترل شده و مدول مطبق با استخوان انسان،هزینه تولید کم،دوره ساخت کوتاه و تکرار ناپذیری بالا را دارا می باشند،به همین دلیل مورد توجه اکثر محققان قرار گرفته اند.با توجه به جدید بودن و اهمیت ساخت افزایشی به ویژه در تولید ایمپلنت های بدن انسان،نگاهی جامع و نقادانه بر انواع روش های ساخت افزایشی و خواص مکانیکی و خوردگی حاصل راه گشای محققین است که در این مقاله مروری مورد توجه قرار گرفت.

کلیدواژه ها

ساخت افزایشی،ایمپلنت زیست سازگار،خوردگی زیستی،چاپ سه بعدی،مهندسی ساخت

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.