فاطمه عبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و سیستم ها، دانشگاه تربیت مدرس
مرتضی باقری - دانشیار دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران

شناسایی نقاط پر خطر و اولویت بندی آنها برای جلوگیری از آسیب های احتمالی ناشی از بروز حوادث در ارتقا ایمنی حمل و نقل ریلی به دلیل محدودیت منابع ضروری به نظر میرسد. گذرگاه های همسطح به عنوان نقاطی پر خطر در راهآهن شناخته میشوند و ارتقای ایمنی در گذرگاهها به منظور جلوگیری از بروز حوادث الزامی است. فرمولهای پیشبینی خطر یا تصادف میتوانند در اولویت بندی گذرگاه های همسطح ریل و جاده به این منظور کاربرد داشته باشند. این فرمول‎ها می‎توانند قدیمی شوند و بهبود آنها با توجه به تغییر شرایط و بر اساس مطلوبیت نتایج اهمیت بسزایی دارد. علاوه بر این، یک فرمول پیش بینی تصادف یا خطر می‎تواند برای یک منطقه نتایج دقیقی داشته باشد، اما ممکن است برای مکانی دیگر نتایج مطلوبی ارائه ندهد. هدف این مقاله بررسی و مقایسه شاخص های خطر و تصادف موجود به منظور شناسایی فاکتورهای مهم و تاثیرگذار در اولویت بندی گذرگاه های هم سطح و ارائه شاخص خطر بهبود یافته برای گذرگاه های ریلی-جادهای در ایران بر اساس مقایسه فرمول های پیش بینی تصادف و خطر است.

شاخص خطر، فرمول پیش بینی تصادف، اولویت بندی گذرگاه های همسطح، بهبود شاخص خطر ایران