سنگ نگاری، زمین شیمی و جایگاه زمین ساختی توده گرانیتی هریس واقع در کوه های میشو، شمال باختری ایران (شهرستان شبستر)
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 12، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_IJPU-12-3_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 378
نویسندگان
استادیار، گروه زمین شناسی، واحد شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی، شبستر، ایران
چکیده
توده گرانیتی هریس در شمال باختری ایران و باختر شهرستان شبستر رخنمون دارد. از دیدگاه زمین شناسی، این منطقه بخشی از پهنه ساختمانی البرز باختری- آذربایجان به شمار می رود. این توده سازند کهر را قطع کرده و خود با رسوب های پرمین با دگرشیبی آذرین پی پوشیده شده است. ترکیب سنگ شناسی این توده آلکالی فلدسپار گرانیت با ماهیت متاآلومینوس تا پرآلومینوس است. بافت غالب و عمده این سنگ ها دانه ای و پرتیتی است. کوارتز، فلدسپار پتاسیم، پلاژیوکلاز از کانی های اصلی سازنده این سنگ ها هستند و بیوتیت، آمفیبول، پیروکسن، آپاتیت، اسفن و زیرکن از کانی های فرعی سازنده آنها به شمار می روند. بی هنجاری منفی Eu در نمودار REE نشان دهنده حضور پلاژیوکلاز در سنگ خاستگاه و یا جدایش پلاژیوکلاز هنگام تکامل ماگمای سازنده این سنگ هاست. بررسی های زمین شیمیایی نشان می دهند گرانیت های هریس ماهیت نوع A دارند و به علت فقیربودن از Nb، با نوع A۲ همخوانی دارند. همچنین، بی هنجاری منفی Ba و غنی شدگی Rb و Th نسبت به Ta و Nb نشان دهنده خاستگاه پوسته ای این سنگ هاست. در این گرانیت ها Ba بهنجاری منفی بیشتری نسبت به گرانیتهای پس از برخورد نشان میدهد و مقدار Zr، Ta، Nb و Yb تا اندازه ای از گرانیتهای پس از برخورد بیشتر است. بر این اساس، توده گرانیتی هریس از نوع گرانیتهای درون صفحهای و غیرکوهزایی است که در محیط کششی پس از برخورد پدید آمده است. خاستگاه این گرانیت ها احتمالا ذوب بخشی پوسته زیرین با ترکیب تونالیتی- گرانودیوریتی است.کلیدواژه ها
هریس, گرانیت, پس از برخورد, ماگماتیسم, تونالیت- گرانودیریتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.