تحلیلی بر وضعیت اشتغال در بخش گردشگری و تاثیر آن بر توسعه متوازن منطقه ای (مطالعه موردی: استان گیلان)
- سال انتشار: 1392
- محل انتشار: جغرافیا و پایداری محیط، دوره: 3، شماره: 3
- کد COI اختصاصی: JR_GERAZ-3-3_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 254
نویسندگان
استادیار دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، رشت، ایران
استاد گروه جغرافیای انسانی، دانشگاه تهران، ایران
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، رشت، ایران
چکیده
امروزه گردشگری از بخش های مهم در فعالیت های اقتصادی بهشمار آمده و همواره از دیدگاه های گوناگون مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر نیز به بررسی کارکرد گردشگری در ایجاد اشتغال در شهرستان های استان گیلان و تاثیر آن بر توسعه متوازن منطقه ای طی دو دوره زمانی ۱۳۸۵-۱۳۷۵ و ۱۳۹۰-۱۳۸۵ پرداخته است؛ روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز با تکیه بر اطلاعات اسنادی، جمع آوری و برای تحلیل اثرات اشتغال زایی بخش گردشگری از «تعداد شاغلین فعالیت های مربوط به تامین جا و غذا» به مثابه جایگزین در این زمینه استفاده شده است. یافته های پژوهش با استفاده از مدل های تغییر مکان – سهم، ضریب مکانی و ضریب آنتروپی بیانگر آن است که طی این دوره های زمانی بخش گردشگری در استان دارای رشد اشتغال زایی مثبت بوده است؛ در حالی که توزیع آن در شهرستان های استان در دوره زمانی ۱۳۸۵-۱۳۷۵ در راستای توسعه متوازن منطقه ای و در دوره زمانی ۱۳۹۰-۱۳۸۵ در این راستا نبوده و بهطور عمده به نفع شهرستان رشت بوده است. در دوره زمانی ۱۳۸۵-۱۳۷۵ شهرستان های آستارا، رشت، شفت و صومعه سرا و فومن در این بخش اقتصادی نسبت به استان دارای رشد کمتر و سایر شهرستان ها یعنی آستانه اشرفیه، بندر انزلی، تالش، رودبار و رودسر، لاهیجان و لنگرود دارای رشد بیشتر بوده اند؛ همچنین در بازه زمانی ۱۳۹۰-۱۳۸۵ به جز شهرستان های رشت، رودسر، لاهیجان و ماسال که رشد اقتصادی بیشتر نسبت به استان داشتهاند، دوازده شهرستان دیگر یعنی آستارا، آستانه اشرفیه، املش، بندر انزلی، تالش، رضوانشهر، رودبار، سیاهکل، شفت، صومعه سرا، فومن، لنگرود در این خصوص دارای رشد منفی بوده اند؛ افزون بر این طی دوره اول شهرستان های فومن، آستانه اشرفیه و لنگرود و طی دوره دوم شهرستان های رشت، املش و لاهیجان موفق ترین عملکرد را در حوزه افزایش سهم اشتغال بخش گردشگری داشته اند.کلیدواژه ها
گردشگری, اشتغال, توسعه متوازن منطقه ای, استان گیلاناطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.