مقایسه کارایی پلیمرهای فراجاذب بر ویژگی های رشد دو گونه آتریپلکس

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش های کاربردی زراعی (زراعت سابق)، دوره: 29، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_AREOAJ-29-2_011
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 223
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فهیمه عرب

کارشناس ارشد مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

محمد جعفری

استاد، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

علی طویلی

استاد، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

شروین احمدی

پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

حسین صارمی

استاد، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

چکیده

با توجه به تخریب شدید مراتع ایران در دهه های اخیر و نیز محدودیت منابع آب در این کشور به دلیل واقع شدن در منطقه جغرافیایی خشک و نیمه خشک، بهره گیری از فن آوری های نوین برای افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک ضرورت دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سه ماده اصلاح کننده خاک شامل پلیمر سنتزی، بیوپلیمر، و بیوپلیمرهمراه نانوسیلیس بر ویژگی های رشد گیاه شامل درصد سبز شدن بذر، استقرار و ارتفاع گیاهچه در دو گونه Atriplexcanescens  و Atriplexlentiformis به منظور انتخاب بهترین گزینه آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج انجام گرفت. تیمارهای به کاررفته پلیمر سنتزی در سطوح ۰، ۱، و ۳ گرم در لیتر، بیوپلیمر در سطوح ۰، ۳، و ۶ گرم در لیتر و بیوپلیمرهمراه نانوسیلیس به صورت ۶ گرم در لیتر بیوپلیمر و ۳ درصد وزنی نانوسیلیس، آبیاری یک روز در میان، ۴ روز یک بار، و ۸ روز یک بار و همچنین دو گونه از آتریپلکس، بودند. بر اساس نتایج آزمون فاکتوریل، تاثیر مستقل هر سه عامل آبیاری، ماده اصلاح کننده و نوع گونه بر ویژگی های رویشی گیاهان و دو عامل نوع گونه و ماده اصلاح کننده معنی دار بوده است. به این صورت که تاثیرگذارترین مواد فراجاذب آب در این تحقیق، پلیمر سنتزی در سطح ۳ گرم بر لیتر و همچنین بیوپلیمر همراه نانوسیلیس هستند و با توجه به زیست تخریب پذیر بودن بیوپلیمرها، استفاده از بیوپلیمر همراه نانوسلیس، گونه ی Atriplexcanescens با آبیاری ۴روز یکبار در شرایط گلخانه، پیشنهاد شد که در جهت کاهش تاثیرات تنش خشکی در فرایند جوانه زنی و رشد گیاهان در مناطق خشک و همچنین کاهش هزینه های آبیاری، گامی موثر می باشد. 

کلیدواژه ها

پلیمرسنتزی, بیوپلیمر, نانو ذرات سیلیس, مواد فراجاذب, استقرار, Atriplexcanescens و Atriplexlentiformis

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.