محمد حسین صبحیه - استادیار دانشگاه تربیت مدرس، گروه مدیریت پروژه و ساخت، تهران، ایران
حسین اشکوه - کارشناس ارشد مدیریت پروژه و ساخت
الناز علیون - کارشناس ارشد معماری

مدیریت ریسک درچندین سال اخیر ­به بخشی لاینفک از مدیریت پروژه، به­ ویژه در پروژه­های بزرگ و پیچیده تبدیل گشته، و استانداردها و دستورالعمل­های متنوعی برای مدیریت بهینه­ی آن تدوین گردیده است. با توجه به کاستی­های تحلیل کمی در افزایش انعطاف­پذیری و تسریع روند مدیریت ریسک، همچنین وابستگی تحلیل کیفی به برداشتهای زبانشناختی۵ در تعیین اولویت ریسک­ها، و عدم توجه رویکردهای موجود به استراتژی سازمانی در مدیریت ریسک، این مقاله با بهره­گیری از منطق فازی در تحلیل برداشت­های زبانی، چارچوبی جدید برای ارزیابی ریسک­های پروژه بر مبنای تحلیل نیمه­کمی نامتقارن فازی، منطبق بر استراتژی سازمانی، تدوین کرده، جهت شناسایی و کمی کردن رابطه­ی بین مولفه­های ریسک بر میزان شدت ریسک­های پروژه ارائه می­نماید. روش تحقیق بکاررفته از نوع کیفی بوده و داده­های تحقیق براساس مشاهده، بررسی اسناد و مصاحبه درقالب مطالعه­ی موردی از یک پروژه­ی حفاری نفت جمع­آوری گردیده است. جامعه­ی آماری تحقیق مدیران ارشد و پروژه در صنعت نفت بوده است. نتایج تحقیق معین نمود، رویکردهای موجود در تحلیل کیفی ریسک، دیدگاه واقع­گرایانه در اولویت­بندی ریسک­های مهم پروژه براساس شدت واقعی آنها نداشته، و لزوم کاربرد رویکرد مبتنی بر استراتژی سازمانی را مشخص نمود. ۵- Linguistic

ریسک, تحلیل ریسک, تحلیل نیمه کمی نامتقارن, منطق فازی, استراتژی