چگونگی فریب و شخصیت های فریبکار در کلیله و دمنه نصرالله منشی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: اولین همایش ملی علوم انسانی وحکمت اسلامی
- کد COI اختصاصی: NCHIW01_237
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 387
نویسندگان
دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی
چکیده
فریب ونحوه رفتاری فریب کاران در کتاب کلیله و دمنه که از آثار وزین نثر و ادب فارسی به زبان حیوانات و هنر برجسته، نصرالله منشی می باشد، به وضوح نمایان گردیده است. در اثرسخن، از شخصیت های حاکم و با نفوذ سیاسی چون: شیر، پلنگ، زاغ، دمنه، بوزینه و... است که در دوره ای بر اریکه قدرت و هدایت جامعه تکیه زده به فرمان روایی پرداخته، برای کسب مدارج به فریب روی آورده و زمانی توانسته اند از بروز آشوب جلوگیری کنند. یا اینکه با تضریب و فریب سبب عزل و قتل طرفداران ملک و شایستگان دربار شده و نوعی بی ثباتی و اضطراب را گسترش داده اند، گاهی فریبکاریها موجب هلاک عامل آن گردیده و در مواقعی نیرنگ های افراد به حالت خنثی در آمده و زیانی نداشته است. وقتی به درستی و حق بینانه به حقایق می نگریم در می یابیم که انسانهایی بوده اند که به انجام اعمال و مکرشان توجه نکرده و اگر اندیشیده اند به ضرورت و بی تاثیر بوده است. نشان دادن نوع فریب و نیرنگ بازان، هدف مقاله است؛ نگارنده بنا به اقتضای هرتمویه نکات اخلاقی، معرفتی، سیاسی و اجتماعی را برای حظ و تنبه درج نموده تا چراغ رهنمای رهروان حقیقت باشد.کلیدواژه ها
کلیله و دمنه، فریب، شیر، زاغ، دمنه، موش، ملک.مقالات مرتبط جدید
- اثربخشی معنویت درمانی اسلامی برپذیرش و نگرش به زندگی نوجوانان
- مروری بر تدوین بسته فرزندپروری ذهن آگاهانه با رویکرد ایرانی اسلامی
- واکاوی عوامل موثر بر نوآوری باز با تاکید بر رویکرد حکمی سازی در موسسات آموزش عالی
- نقد و بررسی مبانی انسان شناختی داستان لیزا (برنامه فلسفه برای کودکان) بر مبنای حکمت متعالیه
- رهیافتی پدیدارشناسانه در واکاوی تجربه زیسته گذران اوقات فراغت نوجوانان انطباق پذیر (مطالعه کیفی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.