چگونگی فریب و شخصیت های فریبکار در کلیله و دمنه نصرالله منشی

فریب ونحوه رفتاری فریب کاران در کتاب کلیله و دمنه که از آثار وزین نثر و ادب فارسی به زبان حیوانات و هنر برجسته، نصرالله منشی می باشد، به وضوح نمایان گردیده است. در اثرسخن، از شخصیت های حاکم و با نفوذ سیاسی چون: شیر، پلنگ، زاغ، دمنه، بوزینه و... است که در دوره ای بر اریکه قدرت و هدایت جامعه تکیه زده به فرمان روایی پرداخته، برای کسب مدارج به فریب روی آورده و زمانی توانسته اند از بروز آشوب جلوگیری کنند. یا اینکه با تضریب و فریب سبب عزل و قتل طرفداران ملک و شایستگان دربار شده و نوعی بی ثباتی و اضطراب را گسترش داده اند، گاهی فریبکاریها موجب هلاک عامل آن گردیده و در مواقعی نیرنگ های افراد به حالت خنثی در آمده و زیانی نداشته است. وقتی به درستی و حق بینانه به حقایق می نگریم در می یابیم که انسانهایی بوده اند که به انجام اعمال و مکرشان توجه نکرده و اگر اندیشیده اند به ضرورت و بی تاثیر بوده است. نشان دادن نوع فریب و نیرنگ بازان، هدف مقاله است؛ نگارنده بنا به اقتضای هرتمویه نکات اخلاقی، معرفتی، سیاسی و اجتماعی را برای حظ و تنبه درج نموده تا چراغ رهنمای رهروان حقیقت باشد.

کلیدواژه ها:

کلیله و دمنه ، فریب ، شیر ، زاغ ، دمنه ، موش ، ملک.