احسان ذوالفنون - پژوهشکده ی مواد و سوخت هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۸۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران ایران

استفاده از لیگاندهای حلقوی یکی از روش ­های نسبتا جدید جداسازی­ ایزوتوپی می ­باشد. اترهای تاجی و کریپتاندها، بیش ترین کاربرد را در این ­گونه جداسازی ­ها داشته ­اند. کریپتاند [۲.۲.۲] یکی از ترکیبات خانواده کریپتاندها می ­باشد که برای تشکیل کمپلکس انتخابی با برخی کاتیون ­ها به کار رفته است. یکی از قابلیت ­های کریپتاندها تفاوت سرعت و پایداری پیوند آن ها با ایزوتوپهای مختلف یک عنصر می­ باشد. این پدیده که به اثر ایزوتوپی معروف است سبب توانایی این ترکیبات برای جداسازی ایزوتوپ ­ها می ­شود. در این پروژه اثر ایزوتوپی استرانسیم در سیستم استخراجی جامد- مایع با استفاده از جاذب پلی مری مریفیلد عامل­ دار شده با کریپتاند [۲.۲.۲] مورد بررسی قرار گرفت. اثر پارامترهای موثر بر فاکتور جداسازی شامل نوع آنیون، غلظت استرانسیم، زمان تعادل، زمان بازیابی، pH و دما مورد بررسی و بهینه ­سازی قرار گرفت. نتایج نشان دادند فاکتور جداسازی با جرم ایزوتوپ رابطه عکس داشته و برای ایزوتوپ ­های سبک­ تر، این فاکتور بیش تر می ­باشد. تحت شرایط بهینه، فاکتور جداسازی برای ایزوتوپ ­های Sr۸۸Sr/۸۴ ،Sr۸۸Sr/۸۶ وSr۸۸Sr/۸۷ به ترتیب ۰۲۸/۱، ۰۱۷/۱ و ۰۱۴/۱ به دست آمد.

استرانسیم, اثر ایزوتوپی, کریپتاند [۲.۲.۲], رزین پلی مری