ارزیابی مقاومت به خشکی عمل کرد علوفه ژنوتیپ های گونه Elymus hispidus
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: فصلنامه مهندسی و مدیریت آبخیز، دوره: 4، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JWEM-4-2_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 237
نویسندگان
مربی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه
دانشیار موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع
چکیده
بخش اعظمی از مراتع ایران در مناطق خشک و نیمه خشک قرار دارند، بنابراین مقاومت به خشکی در گیاهان این مناطق دارای اهمیت زیادی می باشد. در این پژوهش تنوع عمل کرد ۱۱ ژنوتیپ علوفه از گونهقالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آبی (بدون تنش) و دیم (تنش)، طی سال های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، واقع در شهرستان اسلام آباد غرب مورد ارزیابی قرار گرفت. تنوع معنی داری در بین دو محیط تنش و بدون تنش و هم چنین، در بین ژنوتیپ های مورد بررسی برای عمل کرد علوفه خشک مشاهده شد. با استفاده از عمل کرد علوفه خشک اندازه گیری شده دو محیط آبی و دیم، شاخص های مقاومت به خشکی برای ژنوتیپ ها محاسبه شد. با توجه به تجزیه واریانس در بین ژنوتیپ ها برای شاخص های تحمل به تنش، بهرهوری متوسط و عمل کرد محیط بدون تنش در سطح یک درصد و برای شاخص های میانگین هارمونیک و میانگین هندسی بهره وری در سطح پنج درصد تنوع معنی دار مشاهده شد. برای شاخص های حساسیت به تنش، تحمل به خشکی و عمل کرد محیط تنش در بین ژنوتیپ های مورد بررسی تنوع معنی دار مشاهده نشد. شاخص های بهره وری متوسط، میانگین هندسی بهره وری، میانگین هارمونیک و تحمل به تنش هم بستگی مثبت و معنی دار با عمل کرد دو محیط تنش و بدون تنش نشان دادند، بنابراین انتخاب برای مقاومت به خشکی براساس این شاخص ها انجام شد. در مجموع، نتایج حاصل از مقایسه میانگین عمل کرد علوفه خشک محیط تنش و بدون تنش و مطالعه شاخص های مقاومت به خشکی با روش دانکن در سطح پنج درصد نشان داد که ژنوتیپ های ۵-۸۹۰ و ۶-۸۹۰، بیش ترین مقاومت به خشکی را داشتند و به عنوان مواد ژنتیکی مناسب به منظور احیای مراتع یا جهت برنامه های اصلاحی برای شرایط دیم استان کرمانشاه معرفی شدند. نتایج تجزیه خوشه ای و تجزیه به مولفه های اصلی نیز، نتایج به دست آمده را تایید نمود.کلیدواژه ها
تجزیه کلاستر, تحمل به خشکی, تنش, چاودار وحشی, شاخص مقاومت به خشکیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.