بررسی موسیقی بیرونی و کناری اشعار وحشی بافقی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی مطالعات زبان و ادبیات
- کد COI اختصاصی: CELPA05_024
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 185
نویسندگان
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی، اردبیل، دانشگاه محقق اردبیلی
کارشناس ارشد، سازمان آموزش و پرورش استان اردبیل، اداره آموزش و پرورش ناحیه ۲ اردبیل
چکیده
تدوین فرهنگ تاریخی عروض شعر فارسی به نحوی که بتوان زمان آغاز به کار رفتن یک وزن و سپس میزان کاربرد آن در ادوار بعدی و تعیین بسامد و ترسیم فراز و نشیب موجود در تداول هر یک از اوزان عروضی را به دقت تمام تعیین کرد، امروزه خصوصا با توجه به وجود چاپ های منقح از دواوین و منظومه های شعر فارسی، امری بسیار ضروری و مفید به نظر میرسد؛ خاصه از آن جهت که جای چنین فرهنگی البته با ویژگی های مذکور فوق در حوزه پژوهش ها و منابع موجود خالی است. بدیهی است اولین قدم در راه تدوین چنین فرهنگی، بررسی یک یک دیوانهای شعر فارسی موجود و استخراج نتایج آن به عنوان مواد و عناصر اولیه و اساسی مورد نیاز است. این مقاله، پاسخی است به این نیاز ضروری که در آن دیوان اشعار وحشی بافقی را از جهت ردیف، قافیه و اوزان عروضی بررسی کرده ایم. روشی که برای این کار مد نظر است، روش توصیفی تحلیلی است. وحشی در اشعار خود ۷ بحر از بحور عروضی استفاده کرده است که در این میان بحر رمل بسامد بالایی داکثررد. اشعار وی در قالب مثمن و دارای قافیه اسمی هستند. در قصاید و غزلیات وحشی حروف روی »ن« و »ر« بیشتر بکار رفته اند. بسامد استفاده از ردیف و اشعار مردف در غزلیات شاعر زیاد است ولی در قصاید علاقه چندانی به این امر نشان نداده است. در موسیقی کناری، استفاده وحشی بافقی از کلمات خوش آهنگ و مصوت بلند در قافیه باعث زیبایی و گوش نوازی اشعار وی شده است.کلیدواژه ها
وزن شعر، وحشی بافقی، قافیه، بحور عروضی، زحافات، ردیف.مقالات مرتبط جدید
- نقش ادبیات حماسی در تقویت هویت ملی دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان بیله سوار
- تبیین مبانی آشپزی با تاکید بر اصول فکری مکتب مینی مالیسم
- شخصیت پردازی در رمان “شروع یک زن“ فریبا کلهر
- تصویر یا ایماژ در اشعار علوی سرایندگان معاصر
- Exploring Neurolinguistics Approaches to employ the Power of the Mind in Learning New Languages
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.