زهرا بهاری سجهرود - دانشجوی دکتری سیستم اطلاعات مکانی - دانشکده مهندسی ژئودزی و ژئوماتیک- دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی
محمد طالعی - دانشیار دانشکده مهندسی ژئودزی و ژئوماتیک- دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

غالبا در تهیه طرح کاربری اراضی شهری از استانداردها و قواعد مبتنی بر دانش کارشناسی استفاده می شود. اما آنچه که در نهایت در فضای فیزیکی و واقعی شهر اتفاق می افتد، گاهی با قواعد اولیه بنا نهاده شده در تدوین طرح های کاربری اراضی، همخوانی ندارد. در این تحقیق با استفاده از روش داده کاوی تلاش شده است تا با کمک تحلیل های مکانی، روش قواعد انجمنی و درخت تصمیم، به استخراج الگوهای استقرار وضع موجود کاربری های شهری در ناحیه ۴ منطقه ۵ شهرداری تهران پرداخته شود و میزان تامین استانداردها و قواعد مبتنی بر دانش کارشناسی با آنچه در وضع موجود شهر وجود دارد، مورد سنجش و تحلیل قرار گیرد. به عنوان نمونه، استخراج قواعد استقرار دبستان در همسایگی ۳۰۰ متری کاربری های مسکونی با ۷۰ درصد پشتیبان و همچنین مدرسه راهنمایی در همسایگی ۱۲۰۰ متری کاربری های مسکونی با ۹۸ درصد پشتیبان، حاکی از استقرار و انطباق مناسب وضع موجود کاربری های آموزشی سطح محله و ناحیه در منطقه مطالعه موردی است. در حالی که عدم استخراج قواعد مرتبط با کاربری درمانی در منطقه مطالعه موردی، حاکی از عدم استقرار این کاربری در شعاع استقرار مذکور در استانداردهای مرسوم برنامه ریزی کاربری اراضی شهری است.

داده کاوی مکانی, برنامه ریزی کاربری اراضی شهری, قواعد انجمنی, درخت تصمیم, سامانه خبره