تاثیر سطوح هدایت الکتریکی محلول غذایی برخصوصیات کمی و کیفی سه اکوتیپ شیرینبیان (Glycyrrhiza glabra L.) در کشت هیدروپونیک
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: مجله تولید گیاهان زراعی، دوره: 14، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_EJCP-14-2_009
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 198
نویسندگان
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
دانشیار گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
دانشگاه پیام نور
چکیده
سابقه و هدف: شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.) گیاه دارویی ارزشمندی است که عصاره بدست آمده از ریشه و ریزوم آن به طور وسیع در صنایع دارویی و غذایی قابل استفاده میباشد. با توجه به ضرورت اهلی سازی و معرفی این گیاه به سیستم های کشت به-عنوان رهیافت جایگزین برداشت ناپایدار آن از عرصه های طبیعی، تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر هدایت الکتریکی محلول غذایی بر ویژگی های رشد و عملکرد سه اکوتیپ شیرینبیان در کشت هیدروپونیک انجام شد.مواد و روش ها: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی گیاهان زینتی گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران در سال۱۳۹۷ انجام شد. تیمارهای آزمایش چهار سطح هدایت الکتریکی محلول غذایی (۵/۱، ۲، ۵/۲ و ۳ دسی زیمنس بر متر) و سه اکوتیپ شیرینبیان (لاله زار و بافت استان کرمان و اقلید استان فارس) بودند. در این تحقیق، تعدادی از صفات مورفوفیزیولوژیک نظیر ارتفاع و قطر بوته، قطر ساقه اصلی، تعداد ساقه جانبی در بوته، طول میانگره، سطح برگ، طول و قطر ریشه، وزن خشک اندام های هوایی و زیرزمینی و صفات بیوشیمیایی نظیر شاخص کلروفیل، میزان فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی کل اندازه گیری گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که بین اکوتیپ ها از نظر تمامی صفات مورد بررسی به جز میزان فنل کل و شاخص کلروفیل تفاوت معنی داری مشاهده شد. همچنین سطوح مختلف هدایت الکتریکی نیز صفات مورد بررسی به استثنای وزن خشک اندام های زیرزمینی و فنل کل را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار داد. اثر متقابل هر دو تیمار نیز بر صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد بررسی معنی دار بود. در هر یک از سه اکوتیپ مورد بررسی، با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، ارتفاع و قطر بوته، طول میانگره، سطح برگ و قطر ریشه روند کاهشی نشان داد. بیشترین وزن خشک اندام های هوایی در اکوتیپ بافت کرمان با سطوح هدایت الکتریکی ۵/۱ و ۲ دسی زیمنس بر متر (به ترتیب با مقادیر ۵۱/۴ و ۹۱/۴ گرم در بوته) و اکوتیپ اقلید فارس با هدایت الکتریکی ۵/۲ دسی زیمنس بر متر (با مقدار ۹۱/۴ گرم در بوته) مشاهده شد. همچنین اکوتیپ بافت کرمان در هدایت الکتریکی ۳ دسی زیمنس بر متر، بیشترین وزن خشک اندام زیرزمینی (۰۲/۱۶ گرم در بوته) را نشان داد. از نظر صفات بیوشیمیایی، بیشترین میزان شاخص کلروفیل در اکوتیپ لاله زار و سطح هدایت الکتریکی۵/۲ دسی زیمنس بر متر مشاهده شد. بیشترین میزان فنل کل و درصد فعالیت آنتی اکسیدانی نیز مربوط به اکوتیپ لاله زار در سطح هدایت الکتریکی ۳ دسی زیمنس بر متر بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، اکوتیپ بافت کرمان و سپس اقلید فارس در محدوده هدایت الکتریکی ۵/۱ و ۲ دسی زیمنس بر متر در مقایسه با تیمارهای دیگر، از رشد و عملکرد مطلوبتری برخوردار بودند. اکوتیپ لاله زار در صفات کیفی در سطح هدایت الکتریکی ۳ دسی زیمنس بر متر نمود بهتری داشت.کلیدواژه ها
شاخص کلروفیل, شیرین بیان, صفات مورفولوژیک, فعالیت آنتی اکسیدانی, محلول غذاییاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.