ارزیابی مدیریت ریسک بالینی در بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران .
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: فصلنامه پرستار و پزشک در رزم، دوره: 8، شماره: 29
- کد COI اختصاصی: JR_NPWJM-8-29_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 283
نویسندگان
چکیده
مقدمه: مدیریت ریسک عبارت از فرایند اتخاذ سیاست ها و خط مشی هایی برای پذیرش، شناسایی، ارزیابی، کنترل، به حداقل رساندن و یا کاهش خطرات ارزیابی شده و انتخاب و اجرای گزینه های مناسب است. هدف از این پژوهش ارزیابی مدیریت ریسک بالینی در بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. روش کار: پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و روش آن براساس نحوه گردآوری داده ها توصیفی است و داده های آن با استفاده از پرسشنامه استاندارد NHS QISگردآوری شد. جامعه آماری اعضای کمیته بحران و تیم حاکمیت بالینی، مترون، سوپروایزران و سرپرستاران بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. از میان بیمارستان های ارتش در سطح تهران بیمارستان های منتخب (خانواده، ۵۰۲، بعثت، هاجر) به صورت تصادفی انتخاب شدند و حجم نمونه در هر بیمارستان به صورت سرشماری ۱۲۰ نفر انتخاب گردید. کلیه محاسبات و تحلیل های آماری در این تحقیق به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۸و از طریق آزمون T تک نمونه ای (One Sample T- test) و ضریب همبستگی پیرسون صورت پذیرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تمام متغیرهای ریسک بالینی (وجود رویکرد مدیریت ریسک، همسویی اهداف مدیریت سازمانی، توجه به مدیریت ریسک به هنگام تصمیم گیری، شناسایی و ارزیابی ریسک، ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک، استفاده از تجارب مدیریت ریسک، اولویت بندی برنامه های عملیاتی، مدیریت ریسک و کفایت ارزیابی ریسک) در بیمارستان های منتخب ارتش بالاتر از حد متوسط بوده و در سطح خطای کمتر از ۵ درصد، تایید می شوند با توجه به نتایج بدست آمده، بیشترین میانگین امتیازات مربوط به متغیر شناسایی ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک با میانگین امتیاز ۷۶/۴ و کمترین آن، متغیر اولویت بندی برنامه های عملیاتی مدیریت ریسک با میانگین ۳۵/۴ است. نتیجه گیری: ایجاد یک سیستم برای پشتیبانی از مدیریت ریسک در بیمارستان برای عملکرد صحیح آن ضروری است. به منظور انجام این کار یک نظارت منظم مدیریت ریسک بالینی لازم است که امکان پذیرش خطرات در حال تحول و پویا را در نظر گیرد. کلیدواژگان: بیمارستان، مدیریت ریسک بالینی، ارتشمقدمه: مدیریت ریسک عبارت از فرایند اتخاذ سیاست ها و خط مشی هایی برای پذیرش، شناسایی، ارزیابی، کنترل، به حداقل رساندن و یا کاهش خطرات ارزیابی شده و انتخاب و اجرای گزینه های مناسب است. هدف از این پژوهش ارزیابی مدیریت ریسک بالینی در بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. روش کار: پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و روش آن براساس نحوه گردآوری داده ها توصیفی است و داده های آن با استفاده از پرسشنامه استاندارد NHS QISگردآوری شد. جامعه آماری اعضای کمیته بحران و تیم حاکمیت بالینی، مترون، سوپروایزران و سرپرستاران بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. از میان بیمارستان های ارتش در سطح تهران بیمارستان های منتخب (خانواده، ۵۰۲، بعثت، هاجر) به صورت تصادفی انتخاب شدند و حجم نمونه در هر بیمارستان به صورت سرشماری ۱۲۰ نفر انتخاب گردید. کلیه محاسبات و تحلیل های آماری در این تحقیق به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۸و از طریق آزمون T تک نمونه ای (One Sample T- test) و ضریب همبستگی پیرسون صورت پذیرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تمام متغیرهای ریسک بالینی (وجود رویکرد مدیریت ریسک، همسویی اهداف مدیریت سازمانی، توجه به مدیریت ریسک به هنگام تصمیم گیری، شناسایی و ارزیابی ریسک، ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک، استفاده از تجارب مدیریت ریسک، اولویت بندی برنامه های عملیاتی، مدیریت ریسک و کفایت ارزیابی ریسک) در بیمارستان های منتخب ارتش بالاتر از حد متوسط بوده و در سطح خطای کمتر از ۵ درصد، تایید می شوند با توجه به نتایج بدست آمده، بیشترین میانگین امتیازات مربوط به متغیر شناسایی ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک با میانگین امتیاز ۷۶/۴ و کمترین آن، متغیر اولویت بندی برنامه های عملیاتی مدیریت ریسک با میانگین ۳۵/۴ است. نتیجه گیری: ایجاد یک سیستم برای پشتیبانی از مدیریت ریسک در بیمارستان برای عملکرد صحیح آن ضروری است. به منظور انجام این کار یک نظارت منظم مدیریت ریسک بالینی لازم است که امکان پذیرش خطرات در حال تحول و پویا را در نظر گیرد. کلیدواژگان: بیمارستان، مدیریت ریسک بالینی، ارتشکلیدواژه ها
Hospital, Clinical Risk Management, Army, بیمارستان, مدیریت ریسک بالینی, ارتشاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.