ارزیابی مدیریت ریسک بالینی در بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران .

مقدمه: مدیریت ریسک عبارت از فرایند اتخاذ سیاست ها و خط مشی هایی برای پذیرش، شناسایی، ارزیابی، کنترل، به حداقل رساندن و یا کاهش خطرات ارزیابی شده و انتخاب و اجرای گزینه های مناسب است. هدف از این پژوهش ارزیابی مدیریت ریسک بالینی در بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. روش کار: پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و روش آن براساس نحوه گردآوری داده ها توصیفی است و داده های آن با استفاده از پرسشنامه استاندارد  NHS QISگردآوری شد. جامعه آماری اعضای کمیته بحران و تیم حاکمیت بالینی، مترون، سوپروایزران و سرپرستاران بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. از میان بیمارستان های ارتش در سطح تهران بیمارستان های منتخب (خانواده، ۵۰۲، بعثت، هاجر) به صورت تصادفی انتخاب شدند و حجم نمونه در هر بیمارستان به صورت سرشماری ۱۲۰ نفر انتخاب گردید. کلیه محاسبات و تحلیل های آماری در این تحقیق به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۸و از طریق آزمون T تک نمونه ای (One Sample T- test) و ضریب همبستگی پیرسون صورت پذیرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تمام متغیرهای ریسک بالینی (وجود رویکرد مدیریت ریسک، همسویی اهداف مدیریت سازمانی، توجه به مدیریت ریسک به هنگام تصمیم گیری، شناسایی و ارزیابی ریسک، ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک، استفاده از تجارب مدیریت ریسک، اولویت بندی برنامه های عملیاتی، مدیریت ریسک و کفایت ارزیابی ریسک) در بیمارستان های منتخب ارتش بالاتر از حد متوسط بوده و در سطح خطای کمتر از ۵ درصد، تایید می شوند با توجه به نتایج بدست آمده، بیشترین میانگین امتیازات مربوط به متغیر شناسایی ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک با میانگین امتیاز ۷۶/۴ و کمترین آن، متغیر اولویت بندی برنامه های عملیاتی مدیریت ریسک با میانگین ۳۵/۴ است. نتیجه گیری: ایجاد یک سیستم برای پشتیبانی از مدیریت ریسک در بیمارستان برای عملکرد صحیح آن ضروری است. به منظور انجام این کار یک نظارت منظم مدیریت ریسک بالینی لازم است که امکان پذیرش خطرات در حال تحول و پویا را در نظر گیرد. کلیدواژگان: بیمارستان، مدیریت ریسک بالینی، ارتشمقدمه: مدیریت ریسک عبارت از فرایند اتخاذ سیاست ها و خط مشی هایی برای پذیرش، شناسایی، ارزیابی، کنترل، به حداقل رساندن و یا کاهش خطرات ارزیابی شده و انتخاب و اجرای گزینه های مناسب است. هدف از این پژوهش ارزیابی مدیریت ریسک بالینی در بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. روش کار: پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و روش آن براساس نحوه گردآوری داده ها توصیفی است و داده های آن با استفاده از پرسشنامه استاندارد  NHS QISگردآوری شد. جامعه آماری اعضای کمیته بحران و تیم حاکمیت بالینی، مترون، سوپروایزران و سرپرستاران بیمارستان های منتخب ارتش در شهر تهران می باشد. از میان بیمارستان های ارتش در سطح تهران بیمارستان های منتخب (خانواده، ۵۰۲، بعثت، هاجر) به صورت تصادفی انتخاب شدند و حجم نمونه در هر بیمارستان به صورت سرشماری ۱۲۰ نفر انتخاب گردید. کلیه محاسبات و تحلیل های آماری در این تحقیق به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۸و از طریق آزمون T تک نمونه ای (One Sample T- test) و ضریب همبستگی پیرسون صورت پذیرفت. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تمام متغیرهای ریسک بالینی (وجود رویکرد مدیریت ریسک، همسویی اهداف مدیریت سازمانی، توجه به مدیریت ریسک به هنگام تصمیم گیری، شناسایی و ارزیابی ریسک، ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک، استفاده از تجارب مدیریت ریسک، اولویت بندی برنامه های عملیاتی، مدیریت ریسک و کفایت ارزیابی ریسک) در بیمارستان های منتخب ارتش بالاتر از حد متوسط بوده و در سطح خطای کمتر از ۵ درصد، تایید می شوند با توجه به نتایج بدست آمده، بیشترین میانگین امتیازات مربوط به متغیر شناسایی ارزیابی اثربخشی چارچوب مدیریت ریسک با میانگین امتیاز ۷۶/۴ و کمترین آن، متغیر اولویت بندی برنامه های عملیاتی مدیریت ریسک با میانگین ۳۵/۴ است. نتیجه گیری: ایجاد یک سیستم برای پشتیبانی از مدیریت ریسک در بیمارستان برای عملکرد صحیح آن ضروری است. به منظور انجام این کار یک نظارت منظم مدیریت ریسک بالینی لازم است که امکان پذیرش خطرات در حال تحول و پویا را در نظر گیرد. کلیدواژگان: بیمارستان، مدیریت ریسک بالینی، ارتش

کلیدواژه ها:

Hospital ، Clinical Risk Management ، Army ، بیمارستان ، مدیریت ریسک بالینی ، ارتش