پهنهبندی خطر وقوع زمینلغزش با استفاده از مدل آنتروپی (مطالعهی موردی: تاقدیس نسار زاگرس شمالغربی)
- سال انتشار: 1391
- محل انتشار: فصلنامه پژوهش های جغرافیای طبیعی، دوره: 44، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_JPHGR-44-1_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 280
نویسندگان
استاد دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران
دانشجوی دکترای ژئومورفولوژی، دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران
دانشجوی دکترای اقلیمشناسی، دانشکدهی جغرافیا، دانشگاه تهران
چکیده
زاگرس شمالغربی بهدلیل شرایط جغرافیایی و زمینشناسی، ازجمله مناطق مستعد برای رخداد زمینلغزش در ایران است. با توجه به تراکم بالای جمعیت و پتانسیل بالای محیط طبیعی در این نواحی، پهنهبندی رخداد خطر زمینلغزش با هدف مدیریت خطر این نواحی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از این پژوهش، ارزیابی مدل آنتروپی در پهنهبندی رخداد زمینلغزش، تهیهی نقشهی پهنهبندی خطر زمینلغزش و شناخت میزان تاثیر هر یک از عوامل پنجگانه در وقوع زمینلغزش در تاقدیس نسار است که درنهایت منجر به ارائهی راهکارهایی برای مدیریت بهینهی منطقه از نظر وقوع زمینلغزش میشود. در این پژوهش از روشهای میدانی، کتابخانهای و مدل آنتروپی استفاده شده است. نخست مهمترین عوامل موثر بر رخداد زمینلغزش (لیتولوژی، فاصله از گسل، ارتفاع، شیب و جهت شیب) مشخص و سپس ماتریس آنتروپی برای این عوامل محاسبه و در محیط GIS، پهنهبندی خطر زمینلغزش منطقه انجام شد. نتایج نشان میدهد که مدل آنتروپی کارایی مطلوبی در برآورد میزان خطر رخداد زمینلغزش دارد و ارتفاع، شیب، فاصله از گسل، جهت شیب و لیتولوژی، بهترتیب بیشترین نقش را در رخداد زمینلغزش دارند. منطقهی مورد مطالعه جزء نواحی پرخطر رخداد زمینلغزش بهشمار میرود و ۹۸ درصد از مساحت آن، جزء نواحیای با میزان خطر زیاد و متوسط است. راهکارهای مدیریتی برای مقابلهی علمی با این مخاطره در منطقهی مورد مطالعه را میتوان به دو دسته بخشبندی کرد: الف) تهیهی نقشهی پهنهبندی خطر زمینلغزش منطقه و جلوگیری از فعالیتهای عمرانی در فواصل کمتر از ۲ کیلومتری حاشیهی تاقدیس و جابهجایی تاسیساتی که در فاصلهی ۱ کیلومتری تاقدیس قرار گرفتهاند؛ ب) جلوگیری از عملیات خاکبرداری، زیربری و انجام عملیات آبخیزداری در دامنههای تاقدیس، بهعنوان عوامل تسریعکننده رخداد زمینلغزش.کلیدواژه ها
پهنهبندی, تاقدیس نسار, زمینلغزش, مدیریت, مدل آنتروپیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.